неараманты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
неараманты́зм |
Р. |
неараманты́зму |
Д. |
неараманты́зму |
В. |
неараманты́зм |
Т. |
неараманты́змам |
М. |
неараманты́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
неарама́нтык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
неарама́нтык |
неарама́нтыкі |
Р. |
неарама́нтыка |
неарама́нтыкаў |
Д. |
неарама́нтыку |
неарама́нтыкам |
В. |
неарама́нтыка |
неарама́нтыкаў |
Т. |
неарама́нтыкам |
неарама́нтыкамі |
М. |
неарама́нтыку |
неарама́нтыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
неара́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неара́ны |
неара́ная |
неара́нае |
неара́ныя |
Р. |
неара́нага |
неара́най неара́нае |
неара́нага |
неара́ных |
Д. |
неара́наму |
неара́най |
неара́наму |
неара́ным |
В. |
неара́ны (неадуш.) неара́нага (адуш.) |
неара́ную |
неара́нае |
неара́ныя (неадуш.) неара́ных (адуш.) |
Т. |
неара́ным |
неара́най неара́наю |
неара́ным |
неара́нымі |
М. |
неара́ным |
неара́най |
неара́ным |
неара́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
неара́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неара́ны |
неара́ная |
неара́нае |
неара́ныя |
Р. |
неара́нага |
неара́най неара́нае |
неара́нага |
неара́ных |
Д. |
неара́наму |
неара́най |
неара́наму |
неара́ным |
В. |
неара́ны (неадуш.) неара́нага (адуш.) |
неара́ную |
неара́нае |
неара́ныя (неадуш.) неара́ных (адуш.) |
Т. |
неара́ным |
неара́най неара́наю |
неара́ным |
неара́нымі |
М. |
неара́ным |
неара́най |
неара́ным |
неара́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неарацыяналі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
неарацыяналі́зм |
Р. |
неарацыяналі́зму |
Д. |
неарацыяналі́зму |
В. |
неарацыяналі́зм |
Т. |
неарацыяналі́змам |
М. |
неарацыяналі́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.