Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

шчане́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шчане́нне
Р. шчане́ння
Д. шчане́нню
В. шчане́нне
Т. шчане́ннем
М. шчане́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Шчане́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Шчане́ц
Р. Шчанца́
Д. Шчанцу́
В. Шчане́ц
Т. Шчанцо́м
М. Шчанцы́

шчанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. шчанё́ шчаня́ты
Р. шчаня́ці шчаня́т
Д. шчаня́ці шчаня́там
В. шчанё́ шчаня́т
Т. шчанё́м шчаня́тамі
М. шчаня́ці шчаня́тах

Іншыя варыянты: шчаня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Шча́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шча́ні
Р. Шча́няў
Д. Шча́ням
В. Шча́ні
Т. Шча́нямі
М. Шча́нях

шчані́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. шчэ́ніцца шчэ́няцца
Прошлы час
м. - шчані́ліся
ж. шчані́лася
н. шчані́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчаню́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчаню́к шчанюкі́
Р. шчанюка́ шчанюко́ў
Д. шчанюку́ шчанюка́м
В. шчанюка́ шчанюко́ў
Т. шчанюко́м шчанюка́мі
М. шчанюку́ шчанюка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. шчаня́ шчаня́ты
Р. шчаня́ці шчаня́т
Д. шчаня́ці шчаня́там
В. шчаня́ шчаня́т
Т. шчанё́м шчаня́тамі
М. шчаня́ці шчаня́тах

Іншыя варыянты: шчанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчаня́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. шчаня́тка шчаняткі
Р. шчаняткі шчанятак
Д. шчанятку шчаняткам
В. шчанятку шчанятак
Т. шчаняткам шчаняткамі
М. шчанятку шчанятках

Крыніцы: piskunou2012.

шчаня́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчаня́чы шчаня́чая шчаня́чае шчаня́чыя
Р. шчаня́чага шчаня́чай
шчаня́чае
шчаня́чага шчаня́чых
Д. шчаня́чаму шчаня́чай шчаня́чаму шчаня́чым
В. шчаня́чы (неадуш.)
шчаня́чага (адуш.)
шчаня́чую шчаня́чае шчаня́чыя (неадуш.)
шчаня́чых (адуш.)
Т. шчаня́чым шчаня́чай
шчаня́чаю
шчаня́чым шчаня́чымі
М. шчаня́чым шчаня́чай шчаня́чым шчаня́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчапа́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шчапа́
Р. шчапы́
Д. шчапе́
В. шчапу́
Т. шчапо́й
шчапо́ю
М. шчапе́

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.