цэлебрава́ць
‘(пра святароў) праводзіць службу (цэлебраваць літургію)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
цэлябру́ю |
цэлябру́ем |
2-я ас. |
цэлябру́еш |
цэлябру́еце |
3-я ас. |
цэлябру́е |
цэлябру́юць |
Прошлы час |
м. |
цэлебрава́ў |
цэлебрава́лі |
ж. |
цэлебрава́ла |
н. |
цэлебрава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
цэлябру́й |
цэлябру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
цэлябру́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
цэлебра́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цэлебра́цыя |
цэлебра́цыі |
Р. |
цэлебра́цыі |
цэлебра́цый |
Д. |
цэлебра́цыі |
цэлебра́цыям |
В. |
цэлебра́цыю |
цэлебра́цыі |
Т. |
цэлебра́цыяй цэлебра́цыяю |
цэлебра́цыямі |
М. |
цэлебра́цыі |
цэлебра́цыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
цэлесці́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
цэлесці́н |
Р. |
цэлесці́ну |
Д. |
цэлесці́ну |
В. |
цэлесці́н |
Т. |
цэлесці́нам |
М. |
цэлесці́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
цэлеўказа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
цэлеўказа́нне |
Р. |
цэлеўказа́ння |
Д. |
цэлеўказа́нню |
В. |
цэлеўказа́нне |
Т. |
цэлеўказа́ннем |
М. |
цэлеўказа́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
цэлеўка́зчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цэлеўка́зчык |
цэлеўка́зчыкі |
Р. |
цэлеўка́зчыка |
цэлеўка́зчыкаў |
Д. |
цэлеўка́зчыку |
цэлеўка́зчыкам |
В. |
цэлеўка́зчык |
цэлеўка́зчыкі |
Т. |
цэлеўка́зчыкам |
цэлеўка́зчыкамі |
М. |
цэлеўка́зчыку |
цэлеўка́зчыках |
Крыніцы:
sbm2012.
цэліба́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
цэліба́т |
Р. |
цэліба́ту |
Д. |
цэліба́ту |
В. |
цэліба́т |
Т. |
цэліба́там |
М. |
цэліба́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
цэ́лік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цэ́лік |
цэ́лікі |
Р. |
цэ́ліка |
цэ́лікаў |
Д. |
цэ́ліку |
цэ́лікам |
В. |
цэ́лік |
цэ́лікі |
Т. |
цэ́лікам |
цэ́лікамі |
М. |
цэ́ліку |
цэ́ліках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цэлі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
цэлі́т |
Р. |
цэлі́ту |
Д. |
цэлі́ту |
В. |
цэлі́т |
Т. |
цэлі́там |
М. |
цэлі́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.