цэлеўказа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| цэлеўказа́нне | |
| цэлеўказа́ння | |
| цэлеўказа́нню | |
| цэлеўказа́нне | |
| цэлеўказа́ннем | |
| цэлеўказа́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)