цыро́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цыро́зны |
цыро́зная |
цыро́знае |
цыро́зныя |
Р. |
цыро́знага |
цыро́знай цыро́знае |
цыро́знага |
цыро́зных |
Д. |
цыро́знаму |
цыро́знай |
цыро́знаму |
цыро́зным |
В. |
цыро́зны (неадуш.) цыро́знага (адуш.) |
цыро́зную |
цыро́знае |
цыро́зныя (неадуш.) цыро́зных (адуш.) |
Т. |
цыро́зным |
цыро́знай цыро́знаю |
цыро́зным |
цыро́знымі |
М. |
цыро́зным |
цыро́знай |
цыро́зным |
цыро́зных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
цыро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цыро́ўка |
цыро́ўкі |
Р. |
цыро́ўкі |
цыро́вак |
Д. |
цыро́ўцы |
цыро́ўкам |
В. |
цыро́ўку |
цыро́ўкі |
Т. |
цыро́ўкай цыро́ўкаю |
цыро́ўкамі |
М. |
цыро́ўцы |
цыро́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цыру́балка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цыру́балка |
цыру́балкі |
Р. |
цыру́балкі |
цыру́балак |
Д. |
цыру́балцы |
цыру́балкам |
В. |
цыру́балку |
цыру́балкі |
Т. |
цыру́балкай цыру́балкаю |
цыру́балкамі |
М. |
цыру́балцы |
цыру́балках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цыру́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цыру́льнік |
цыру́льнікі |
Р. |
цыру́льніка |
цыру́льнікаў |
Д. |
цыру́льніку |
цыру́льнікам |
В. |
цыру́льніка |
цыру́льнікаў |
Т. |
цыру́льнікам |
цыру́льнікамі |
М. |
цыру́льніку |
цыру́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цыру́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цыру́льніца |
цыру́льніцы |
Р. |
цыру́льніцы |
цыру́льніц |
Д. |
цыру́льніцы |
цыру́льніцам |
В. |
цыру́льніцу |
цыру́льніц |
Т. |
цыру́льніцай цыру́льніцаю |
цыру́льніцамі |
М. |
цыру́льніцы |
цыру́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цыру́льніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цыру́льніцкі |
цыру́льніцкая |
цыру́льніцкае |
цыру́льніцкія |
Р. |
цыру́льніцкага |
цыру́льніцкай цыру́льніцкае |
цыру́льніцкага |
цыру́льніцкіх |
Д. |
цыру́льніцкаму |
цыру́льніцкай |
цыру́льніцкаму |
цыру́льніцкім |
В. |
цыру́льніцкі (неадуш.) цыру́льніцкага (адуш.) |
цыру́льніцкую |
цыру́льніцкае |
цыру́льніцкія (неадуш.) цыру́льніцкіх (адуш.) |
Т. |
цыру́льніцкім |
цыру́льніцкай цыру́льніцкаю |
цыру́льніцкім |
цыру́льніцкімі |
М. |
цыру́льніцкім |
цыру́льніцкай |
цыру́льніцкім |
цыру́льніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цыру́льня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цыру́льня |
цыру́льні |
Р. |
цыру́льні |
цыру́льняў |
Д. |
цыру́льні |
цыру́льням |
В. |
цыру́льню |
цыру́льні |
Т. |
цыру́льняй цыру́льняю |
цыру́льнямі |
М. |
цыру́льні |
цыру́льнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цырча́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
цырчу́ |
цырчы́м |
2-я ас. |
цырчы́ш |
цырчыце́ |
3-я ас. |
цырчы́ць |
цырча́ць |
Прошлы час |
м. |
цырча́ў |
цырча́лі |
ж. |
цырча́ла |
н. |
цырча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
цырчы́ |
цырчы́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
цырчучы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
цы́рык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цы́рык |
цы́рыкі |
Р. |
цы́рыка |
цы́рыкаў |
Д. |
цы́рыку |
цы́рыкам |
В. |
цы́рыка |
цы́рыкаў |
Т. |
цы́рыкам |
цы́рыкамі |
М. |
цы́рыку |
цы́рыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.