Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

хуртаві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хуртаві́на хуртаві́ны
Р. хуртаві́ны хуртаві́н
Д. хуртаві́не хуртаві́нам
В. хуртаві́ну хуртаві́ны
Т. хуртаві́най
хуртаві́наю
хуртаві́намі
М. хуртаві́не хуртаві́нах

Крыніцы: piskunou2012.

хурто́віна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хурто́віна хурто́віны
Р. хурто́віны хурто́він
Д. хурто́віне хурто́вінам
В. хурто́віну хурто́віны
Т. хурто́вінай
хурто́вінаю
хурто́вінамі
М. хурто́віне хурто́вінах

Крыніцы: piskunou2012.

хурулда́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хурулда́н хурулда́ны
Р. хурулда́на хурулда́наў
Д. хурулда́ну хурулда́нам
В. хурулда́н хурулда́ны
Т. хурулда́нам хурулда́намі
М. хурулда́не хурулда́нах

Крыніцы: piskunou2012.

хурхуле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. хурхуле́нне
Р. хурхуле́ння
Д. хурхуле́нню
В. хурхуле́нне
Т. хурхуле́ннем
М. хурхуле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

хурхуле́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. хурхуле́е хурхуле́юць
Прошлы час
м. хурхуле́ў хурхуле́лі
ж. хурхуле́ла
н. хурхуле́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час хурхуле́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

хурхуро́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хурхуро́вы хурхуро́вая хурхуро́вае хурхуро́выя
Р. хурхуро́вага хурхуро́вай
хурхуро́вае
хурхуро́вага хурхуро́вых
Д. хурхуро́ваму хурхуро́вай хурхуро́ваму хурхуро́вым
В. хурхуро́вы (неадуш.)
хурхуро́вага (адуш.)
хурхуро́вую хурхуро́вае хурхуро́выя (неадуш.)
хурхуро́вых (адуш.)
Т. хурхуро́вым хурхуро́вай
хурхуро́ваю
хурхуро́вым хурхуро́вымі
М. хурхуро́вым хурхуро́вай хурхуро́вым хурхуро́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Ху́снае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Ху́снае
Р. Ху́снага
Д. Ху́снаму
В. Ху́снае
Т. Ху́сным
М. Ху́сным

ху́ста

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ху́ста ху́сты
Р. ху́сты ху́ст
ху́стаў
Д. ху́сце ху́стам
В. ху́сту ху́сты
Т. ху́стай
ху́стаю
ху́стамі
М. ху́сце ху́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ху́стачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ху́стачка ху́стачкі
Р. ху́стачкі ху́стачак
Д. ху́стачцы ху́стачкам
В. ху́стачку ху́стачкі
Т. ху́стачкай
ху́стачкаю
ху́стачкамі
М. ху́стачцы ху́стачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ху́стачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ху́стачны ху́стачная ху́стачнае ху́стачныя
Р. ху́стачнага ху́стачнай
ху́стачнае
ху́стачнага ху́стачных
Д. ху́стачнаму ху́стачнай ху́стачнаму ху́стачным
В. ху́стачны (неадуш.)
ху́стачнага (адуш.)
ху́стачную ху́стачнае ху́стачныя (неадуш.)
ху́стачных (адуш.)
Т. ху́стачным ху́стачнай
ху́стачнаю
ху́стачным ху́стачнымі
М. ху́стачным ху́стачнай ху́стачным ху́стачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.