хурхуле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. хурхуле́нне
Р. хурхуле́ння
Д. хурхуле́нню
В. хурхуле́нне
Т. хурхуле́ннем
М. хурхуле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)