філасо́фска-эстэты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
філасо́фска-эстэты́чны |
філасо́фска-эстэты́чная |
філасо́фска-эстэты́чнае |
філасо́фска-эстэты́чныя |
| Р. |
філасо́фска-эстэты́чнага |
філасо́фска-эстэты́чнай
філасо́фска-эстэты́чнае |
філасо́фска-эстэты́чнага |
філасо́фска-эстэты́чных |
| Д. |
філасо́фска-эстэты́чнаму |
філасо́фска-эстэты́чнай |
філасо́фска-эстэты́чнаму |
філасо́фска-эстэты́чным |
| В. |
філасо́фска-эстэты́чны (неадуш.)
філасо́фска-эстэты́чнага (адуш.) |
філасо́фска-эстэты́чную |
філасо́фска-эстэты́чнае |
філасо́фска-эстэты́чныя (неадуш.)
філасо́фска-эстэты́чных (адуш.) |
| Т. |
філасо́фска-эстэты́чным |
філасо́фска-эстэты́чнай
філасо́фска-эстэты́чнаю |
філасо́фска-эстэты́чным |
філасо́фска-эстэты́чнымі |
| М. |
філасо́фска-эстэты́чным |
філасо́фска-эстэты́чнай |
філасо́фска-эстэты́чным |
філасо́фска-эстэты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
філасо́фскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
філасо́фскі |
філасо́фская |
філасо́фскае |
філасо́фскія |
| Р. |
філасо́фскага |
філасо́фскай
філасо́фскае |
філасо́фскага |
філасо́фскіх |
| Д. |
філасо́фскаму |
філасо́фскай |
філасо́фскаму |
філасо́фскім |
| В. |
філасо́фскі (неадуш.)
філасо́фскага (адуш.) |
філасо́фскую |
філасо́фскае |
філасо́фскія (неадуш.)
філасо́фскіх (адуш.) |
| Т. |
філасо́фскім |
філасо́фскай
філасо́фскаю |
філасо́фскім |
філасо́фскімі |
| М. |
філасо́фскім |
філасо́фскай |
філасо́фскім |
філасо́фскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
філасо́фстваванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
філасо́фстваванне |
| Р. |
філасо́фствавання |
| Д. |
філасо́фстваванню |
| В. |
філасо́фстваванне |
| Т. |
філасо́фстваваннем |
| М. |
філасо́фстваванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
філасо́фстваваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
філасо́фствую |
філасо́фствуем |
| 2-я ас. |
філасо́фствуеш |
філасо́фствуеце |
| 3-я ас. |
філасо́фствуе |
філасо́фствуюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
філасо́фстваваў |
філасо́фствавалі |
| ж. |
філасо́фствавала |
| н. |
філасо́фствавала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
філасо́фствуй |
філасо́фствуйце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
філасо́фствуючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Філа́тава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Філа́тава |
| Р. |
Філа́тава |
| Д. |
Філа́таву |
| В. |
Філа́тава |
| Т. |
Філа́тавам |
| М. |
Філа́таве |
філатаймі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
філатаймі́ст |
філатаймі́сты |
| Р. |
філатаймі́ста |
філатаймі́стаў |
| Д. |
філатаймі́сту |
філатаймі́стам |
| В. |
філатаймі́ста |
філатаймі́стаў |
| Т. |
філатаймі́стам |
філатаймі́стамі |
| М. |
філатаймі́сце |
філатаймі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
філатаймі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
філатаймі́стка |
філатаймі́сткі |
| Р. |
філатаймі́сткі |
філатаймі́стак |
| Д. |
філатаймі́стцы |
філатаймі́сткам |
| В. |
філатаймі́стку |
філатаймі́стак |
| Т. |
філатаймі́сткай
філатаймі́сткаю |
філатаймі́сткамі |
| М. |
філатаймі́стцы |
філатаймі́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.