сімпатры́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сімпатры́я |
Р. |
сімпатры́і |
Д. |
сімпатры́і |
В. |
сімпатры́ю |
Т. |
сімпатры́яй сімпатры́яю |
М. |
сімпатры́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
сімпатызава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сімпатызу́ю |
сімпатызу́ем |
2-я ас. |
сімпатызу́еш |
сімпатызу́еце |
3-я ас. |
сімпатызу́е |
сімпатызу́юць |
Прошлы час |
м. |
сімпатызава́ў |
сімпатызава́лі |
ж. |
сімпатызава́ла |
н. |
сімпатызава́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сімпатызу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сімпатыза́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сімпатыза́нт |
сімпатыза́нты |
Р. |
сімпатыза́нта |
сімпатыза́нтаў |
Д. |
сімпатыза́нту |
сімпатыза́нтам |
В. |
сімпатыза́нта |
сімпатыза́нтаў |
Т. |
сімпатыза́нтам |
сімпатыза́нтамі |
М. |
сімпатыза́нце |
сімпатыза́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сімпатыза́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сімпатыза́нтка |
сімпатыза́нткі |
Р. |
сімпатыза́нткі |
сімпатыза́нтак |
Д. |
сімпатыза́нтцы |
сімпатыза́нткам |
В. |
сімпатыза́нтку |
сімпатыза́нтак |
Т. |
сімпатыза́нткай сімпатыза́нткаю |
сімпатыза́нткамі |
М. |
сімпатыза́нтцы |
сімпатыза́нтках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сімпаты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
сімпаты́чна |
сімпаты́чней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
сімпаты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
сімпаты́чнасць |
Р. |
сімпаты́чнасці |
Д. |
сімпаты́чнасці |
В. |
сімпаты́чнасць |
Т. |
сімпаты́чнасцю |
М. |
сімпаты́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сімпаты́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сімпаты́чны |
сімпаты́чная |
сімпаты́чнае |
сімпаты́чныя |
Р. |
сімпаты́чнага |
сімпаты́чнай сімпаты́чнае |
сімпаты́чнага |
сімпаты́чных |
Д. |
сімпаты́чнаму |
сімпаты́чнай |
сімпаты́чнаму |
сімпаты́чным |
В. |
сімпаты́чны (неадуш.) сімпаты́чнага (адуш.) |
сімпаты́чную |
сімпаты́чнае |
сімпаты́чныя (неадуш.) сімпаты́чных (адуш.) |
Т. |
сімпаты́чным |
сімпаты́чнай сімпаты́чнаю |
сімпаты́чным |
сімпаты́чнымі |
М. |
сімпаты́чным |
сімпаты́чнай |
сімпаты́чным |
сімпаты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
сімпа́тыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сімпа́тыя |
сімпа́тыі |
Р. |
сімпа́тыі |
сімпа́тый |
Д. |
сімпа́тыі |
сімпа́тыям |
В. |
сімпа́тыю |
сімпа́тыі |
Т. |
сімпа́тыяй сімпа́тыяю |
сімпа́тыямі |
М. |
сімпа́тыі |
сімпа́тыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.