Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сане́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сане́тны сане́тная сане́тнае сане́тныя
Р. сане́тнага сане́тнай
сане́тнае
сане́тнага сане́тных
Д. сане́тнаму сане́тнай сане́тнаму сане́тным
В. сане́тны (неадуш.)
сане́тнага (адуш.)
сане́тную сане́тнае сане́тныя (неадуш.)
сане́тных (адуш.)
Т. сане́тным сане́тнай
сане́тнаю
сане́тным сане́тнымі
М. сане́тным сане́тнай сане́тным сане́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

санжыро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. санжыро́ўка санжыро́ўкі
Р. санжыро́ўкі санжыро́вак
Д. санжыро́ўцы санжыро́ўкам
В. санжыро́ўку санжыро́ўкі
Т. санжыро́ўкай
санжыро́ўкаю
санжыро́ўкамі
М. санжыро́ўцы санжыро́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

са́ні

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. са́ні
Р. сане́й
Д. саня́м
В. са́ні
Т. саня́мі
М. саня́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Са́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Са́ні
Р. Са́няў
Д. Са́ням
В. Са́ні
Т. Са́нямі
М. Са́нях

санінспе́ктар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. санінспе́ктар санінспе́ктары
Р. санінспе́ктара санінспе́ктараў
Д. санінспе́ктару санінспе́ктарам
В. санінспе́ктара санінспе́ктараў
Т. санінспе́ктарам санінспе́ктарамі
М. санінспе́ктару санінспе́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

санінспе́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. санінспе́кцыя
Р. санінспе́кцыі
Д. санінспе́кцыі
В. санінспе́кцыю
Т. санінспе́кцыяй
санінспе́кцыяю
М. санінспе́кцыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

санінстру́ктар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. санінстру́ктар санінстру́ктары
Р. санінстру́ктара санінстру́ктараў
Д. санінстру́ктару санінстру́ктарам
В. санінстру́ктара санінстру́ктараў
Т. санінстру́ктарам санінстру́ктарамі
М. санінстру́ктару санінстру́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

санінстру́ктарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. санінстру́ктарка санінстру́ктаркі
Р. санінстру́ктаркі санінстру́ктарак
Д. санінстру́ктарцы санінстру́ктаркам
В. санінстру́ктарку санінстру́ктарак
Т. санінстру́ктаркай
санінстру́ктаркаю
санінстру́ктаркамі
М. санінстру́ктарцы санінстру́ктарках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

санінстру́ктарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. санінстру́ктарскі санінстру́ктарская санінстру́ктарскае санінстру́ктарскія
Р. санінстру́ктарскага санінстру́ктарскай
санінстру́ктарскае
санінстру́ктарскага санінстру́ктарскіх
Д. санінстру́ктарскаму санінстру́ктарскай санінстру́ктарскаму санінстру́ктарскім
В. санінстру́ктарскі (неадуш.)
санінстру́ктарскага (адуш.)
санінстру́ктарскую санінстру́ктарскае санінстру́ктарскія (неадуш.)
санінстру́ктарскіх (адуш.)
Т. санінстру́ктарскім санінстру́ктарскай
санінстру́ктарскаю
санінстру́ктарскім санінстру́ктарскімі
М. санінстру́ктарскім санінстру́ктарскай санінстру́ктарскім санінстру́ктарскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

саніравана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
саніравана - -