Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Сако́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сако́вічы
Р. Сако́віч
Сако́вічаў
Д. Сако́вічам
В. Сако́вічы
Т. Сако́вічамі
М. Сако́вічах

сако́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сако́л сакалы́
Р. сакала́ сакало́ў
Д. сакалу́ сакала́м
В. сакала́ сакало́ў
Т. сакало́м сакала́мі
М. сакале́ сакала́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сако́лачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сако́лачка сако́лачкі
Р. сако́лачкі сако́лачак
Д. сако́лачцы сако́лачкам
В. сако́лачку сако́лачак
Т. сако́лачкай
сако́лачкаю
сако́лачкамі
М. сако́лачцы сако́лачках

Крыніцы: piskunou2012.

сако́лачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сако́лачка сако́лачкі
Р. сако́лачкі сако́лачак
Д. сако́лачцы сако́лачкам
В. сако́лачку сако́лачкі
Т. сако́лачкай
сако́лачкаю
сако́лачкамі
М. сако́лачцы сако́лачках

Крыніцы: piskunou2012.

сако́лік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сако́лік сако́лікі
Р. сако́ліка сако́лікаў
Д. сако́ліку сако́лікам
В. сако́ліка сако́лікаў
Т. сако́лікам сако́лікамі
М. сако́ліку сако́ліках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сако́лка

‘птушка; ласкавая назва каго-н.’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сако́лка сако́лкі
Р. сако́лкі сако́лак
Д. сако́лцы сако́лкам
В. сако́лку сако́лак
Т. сако́лкай
сако́лкаю
сако́лкамі
М. сако́лцы сако́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

сако́лка

‘майка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сако́лка сако́лкі
Р. сако́лкі сако́лак
Д. сако́лцы сако́лкам
В. сако́лку сако́лкі
Т. сако́лкай
сако́лкаю
сако́лкамі
М. сако́лцы сако́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Сако́лле-Ву́гал

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сако́лле-Ву́гал
Р. Сако́лле-Вугла́
Д. Сако́лле-Вуглу́
В. Сако́лле-Ву́гал
Т. Сако́лле-Вугло́м
М. Сако́лле-Вугле́

сако́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сако́льнік сако́льнікі
Р. сако́льніка сако́льнікаў
Д. сако́льніку сако́льнікам
В. сако́льніка сако́льнікаў
Т. сако́льнікам сако́льнікамі
М. сако́льніку сако́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Сако́льнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сако́льнікі
Р. Сако́льнікаў
Д. Сако́льнікам
В. Сако́льнікі
Т. Сако́льнікамі
М. Сако́льніках