Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а е ё і л н о р с т у ф х ц ч ш ы э ю я ’

б в г д е ж з і й к л м н п р с т ў х ц ч ш я

По́ўчын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	По́ўчын
Р.	По́ўчына
Д.	По́ўчыну
В.	По́ўчын
Т.	По́ўчынам
М.	По́ўчыне

по́ўшыць

‘біць каго-небудзь па вушах’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	по́ўшу	по́ўшым
2-я ас.	по́ўшыш	по́ўшыце
3-я ас.	по́ўшыць	по́ўшаць
Прошлы час
м.	по́ўшыў	по́ўшылі
ж.	по́ўшыла
н.	по́ўшыла
Загадны лад
2-я ас.	по́ўшы	по́ўшыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	по́ўшачы

Крыніцы: piskunou2012.