по́ўшыць

‘біць каго-небудзь па вушах’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. по́ўшу по́ўшым
2-я ас. по́ўшыш по́ўшыце
3-я ас. по́ўшыць по́ўшаць
Прошлы час
м. по́ўшыў по́ўшылі
ж. по́ўшыла
н. по́ўшыла
Загадны лад
2-я ас. по́ўшы по́ўшыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час по́ўшачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)