Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
аеёіуя

пнё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пнё́вы пнё́вая пнё́вае пнё́выя
Р. пнё́вага пнё́вай
пнё́вае		 пнё́вага пнё́вых
Д. пнё́ваму пнё́вай пнё́ваму пнё́вым
В. пнё́вы (неадуш.)
пнё́вага (адуш.)		 пнё́вую пнё́вае пнё́выя (неадуш.)
пнё́вых (адуш.)
Т. пнё́вым пнё́вай
пнё́ваю		 пнё́вым пнё́вымі
М. пнё́вым пнё́вай пнё́вым пнё́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Пні́вада

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Пні́вада
Р. Пні́вады
Д. Пні́вадзе
В. Пні́ваду
Т. Пні́вадай
Пні́вадаю
М. Пні́вадзе

пні́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пні́стасць
Р. пні́стасці
Д. пні́стасці
В. пні́стасць
Т. пні́стасцю
М. пні́стасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пні́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пні́сты пні́стая пні́стае пні́стыя
Р. пні́стага пні́стай
пні́стае		 пні́стага пні́стых
Д. пні́стаму пні́стай пні́стаму пні́стым
В. пні́сты (неадуш.)
пні́стага (адуш.)		 пні́стую пні́стае пні́стыя (неадуш.)
пні́стых (адуш.)
Т. пні́стым пні́стай
пні́стаю		 пні́стым пні́стымі
М. пні́стым пні́стай пні́стым пні́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

пні́шча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пні́шча пні́шчы
Р. пні́шча пні́шч
пні́шчаў
Д. пні́шчу пні́шчам
В. пні́шча пні́шчы
Т. пні́шчам пні́шчамі
М. пні́шчы пні́шчах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пну́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пну́ся пнё́мся
2-я ас. пне́шся пняце́ся
3-я ас. пне́цца пну́цца
Прошлы час
м. пну́ўся пну́ліся
ж. пну́лася
н. пну́лася
Загадны лад
2-я ас. пні́ся пні́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час пнучы́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пну́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пну́ пнё́м
2-я ас. пне́ш пняце́
3-я ас. пне́ пну́ць
Прошлы час
м. пну́ў пну́лі
ж. пну́ла
н. пну́ла
Загадны лад
2-я ас. пні́ пні́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час пнучы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пняві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пняві́чы
Р. Пняві́ч
Пняві́чаў
Д. Пняві́чам
В. Пняві́чы
Т. Пняві́чамі
М. Пняві́чах