пну́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пну́ пнё́м
2-я ас. пне́ш пняце́
3-я ас. пне́ пну́ць
Прошлы час
м. пну́ў пну́лі
ж. пну́ла
н. пну́ла
Загадны лад
2-я ас. пні́ пні́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час пнучы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)