невулканізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
невулканізава́ны |
невулканізава́ная |
невулканізава́нае |
невулканізава́ныя |
Р. |
невулканізава́нага |
невулканізава́най невулканізава́нае |
невулканізава́нага |
невулканізава́ных |
Д. |
невулканізава́наму |
невулканізава́най |
невулканізава́наму |
невулканізава́ным |
В. |
невулканізава́ны (неадуш.) невулканізава́нага (адуш.) |
невулканізава́ную |
невулканізава́нае |
невулканізава́ныя (неадуш.) невулканізава́ных (адуш.) |
Т. |
невулканізава́ным |
невулканізава́най невулканізава́наю |
невулканізава́ным |
невулканізава́нымі |
М. |
невулканізава́ным |
невулканізава́най |
невулканізава́ным |
невулканізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
невулкані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
невулкані́чны |
невулкані́чная |
невулкані́чнае |
невулкані́чныя |
Р. |
невулкані́чнага |
невулкані́чнай невулкані́чнае |
невулкані́чнага |
невулкані́чных |
Д. |
невулкані́чнаму |
невулкані́чнай |
невулкані́чнаму |
невулкані́чным |
В. |
невулкані́чны (неадуш.) невулкані́чнага (адуш.) |
невулкані́чную |
невулкані́чнае |
невулкані́чныя (неадуш.) невулкані́чных (адуш.) |
Т. |
невулкані́чным |
невулкані́чнай невулкані́чнаю |
невулкані́чным |
невулкані́чнымі |
М. |
невулкані́чным |
невулкані́чнай |
невулкані́чным |
невулкані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
не́вус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
не́вус |
не́вусы |
Р. |
не́вуса |
не́вусаў |
Д. |
не́вусу |
не́вусам |
В. |
не́вус |
не́вусы |
Т. |
не́вусам |
не́вусамі |
М. |
не́вусе |
не́вусах |
Крыніцы:
piskunou2012.
не́вуцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
не́вуцкі |
не́вуцкая |
не́вуцкае |
не́вуцкія |
Р. |
не́вуцкага |
не́вуцкай не́вуцкае |
не́вуцкага |
не́вуцкіх |
Д. |
не́вуцкаму |
не́вуцкай |
не́вуцкаму |
не́вуцкім |
В. |
не́вуцкі (неадуш.) не́вуцкага (адуш.) |
не́вуцкую |
не́вуцкае |
не́вуцкія (неадуш.) не́вуцкіх (адуш.) |
Т. |
не́вуцкім |
не́вуцкай не́вуцкаю |
не́вуцкім |
не́вуцкімі |
М. |
не́вуцкім |
не́вуцкай |
не́вуцкім |
не́вуцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
не́вуцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
не́вуцтва |
Р. |
не́вуцтва |
Д. |
не́вуцтву |
В. |
не́вуцтва |
Т. |
не́вуцтвам |
М. |
не́вуцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
невучо́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
невучо́ны |
невучо́ная |
невучо́нае |
невучо́ныя |
Р. |
невучо́нага |
невучо́най невучо́нае |
невучо́нага |
невучо́ных |
Д. |
невучо́наму |
невучо́най |
невучо́наму |
невучо́ным |
В. |
невучо́ны (неадуш.) невучо́нага (адуш.) |
невучо́ную |
невучо́нае |
невучо́ныя (неадуш.) невучо́ных (адуш.) |
Т. |
невучо́ным |
невучо́най невучо́наю |
невучо́ным |
невучо́нымі |
М. |
невучо́ным |
невучо́най |
невучо́ным |
невучо́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
невучэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
невучэ́нне |
Р. |
невучэ́ння |
Д. |
невучэ́нню |
В. |
невучэ́нне |
Т. |
невучэ́ннем |
М. |
невучэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
невыбача́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
невыбача́льнасць |
Р. |
невыбача́льнасці |
Д. |
невыбача́льнасці |
В. |
невыбача́льнасць |
Т. |
невыбача́льнасцю |
М. |
невыбача́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.