Мяжа́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Мяжа́нцы |
Р. |
Мяжа́нцаў |
Д. |
Мяжа́нцам |
В. |
Мяжа́нцы |
Т. |
Мяжа́нцамі |
М. |
Мяжа́нцах |
Мяжа́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Мяжа́ны |
Р. |
Мяжа́н Мяжа́наў |
Д. |
Мяжа́нам |
В. |
Мяжа́ны |
Т. |
Мяжа́намі |
М. |
Мяжа́нах |
мяжджу́ліць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
мяжджу́лю |
мяжджу́лім |
2-я ас. |
мяжджу́ліш |
мяжджу́ліце |
3-я ас. |
мяжджу́ліць |
мяжджу́ляць |
Прошлы час |
м. |
мяжджу́ліў |
мяжджу́лілі |
ж. |
мяжджу́ліла |
н. |
мяжджу́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
мяжджу́ль |
мяжджу́льце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
мяжджу́лячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Мяжні́ца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Мяжні́ца |
Р. |
Мяжні́цы |
Д. |
Мяжні́цы |
В. |
Мяжні́цу |
Т. |
Мяжні́цай Мяжні́цаю |
М. |
Мяжні́цы |
Мяжно́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Мяжно́ |
Р. |
Мяжна́ |
Д. |
Мяжну́ |
В. |
Мяжно́ |
Т. |
Мяжно́м |
М. |
Мяжне́ |
Мяжно́е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
Мяжно́е |
Р. |
Мяжно́га |
Д. |
Мяжно́му |
В. |
Мяжно́е |
Т. |
Мяжны́м |
М. |
Мяжны́м |
Мяжо́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Мяжо́нка |
Р. |
Мяжо́нкі |
Д. |
Мяжо́нцы |
В. |
Мяжо́нку |
Т. |
Мяжо́нкай Мяжо́нкаю |
М. |
Мяжо́нцы |