Мяжа́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Мяжа́нцы |
| Р. |
Мяжа́нцаў |
| Д. |
Мяжа́нцам |
| В. |
Мяжа́нцы |
| Т. |
Мяжа́нцамі |
| М. |
Мяжа́нцах |
Мяжа́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Мяжа́ны |
| Р. |
Мяжа́н Мяжа́наў |
| Д. |
Мяжа́нам |
| В. |
Мяжа́ны |
| Т. |
Мяжа́намі |
| М. |
Мяжа́нах |
мяжджу́ліць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мяжджу́лю |
мяжджу́лім |
| 2-я ас. |
мяжджу́ліш |
мяжджу́ліце |
| 3-я ас. |
мяжджу́ліць |
мяжджу́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
мяжджу́ліў |
мяжджу́лілі |
| ж. |
мяжджу́ліла |
| н. |
мяжджу́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
мяжджу́ль |
мяжджу́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
мяжджу́лячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Мяжні́ца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Мяжні́ца |
| Р. |
Мяжні́цы |
| Д. |
Мяжні́цы |
| В. |
Мяжні́цу |
| Т. |
Мяжні́цай Мяжні́цаю |
| М. |
Мяжні́цы |
Мяжно́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Мяжно́ |
| Р. |
Мяжна́ |
| Д. |
Мяжну́ |
| В. |
Мяжно́ |
| Т. |
Мяжно́м |
| М. |
Мяжне́ |
Мяжно́е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
Мяжно́е |
| Р. |
Мяжно́га |
| Д. |
Мяжно́му |
| В. |
Мяжно́е |
| Т. |
Мяжны́м |
| М. |
Мяжны́м |
Мяжо́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Мяжо́нка |
| Р. |
Мяжо́нкі |
| Д. |
Мяжо́нцы |
| В. |
Мяжо́нку |
| Т. |
Мяжо́нкай Мяжо́нкаю |
| М. |
Мяжо́нцы |