зына́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зына́чваю |
зына́чваем |
2-я ас. |
зына́чваеш |
зына́чваеце |
3-я ас. |
зына́чвае |
зына́чваюць |
Прошлы час |
м. |
зына́чваў |
зына́чвалі |
ж. |
зына́чвала |
н. |
зына́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зына́чвай |
зына́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зына́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зына́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зына́чуся |
зына́чымся |
2-я ас. |
зына́чышся |
зына́чыцеся |
3-я ас. |
зына́чыцца |
зына́чацца |
Прошлы час |
м. |
зына́чыўся |
зына́чыліся |
ж. |
зына́чылася |
н. |
зына́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зына́чся |
зына́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зына́чыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зына́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зына́чу |
зына́чым |
2-я ас. |
зына́чыш |
зына́чыце |
3-я ас. |
зына́чыць |
зына́чаць |
Прошлы час |
м. |
зына́чыў |
зына́чылі |
ж. |
зына́чыла |
н. |
зына́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зына́ч |
зына́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зына́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зы́ншаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зы́ншаны |
зы́ншаная |
зы́ншанае |
зы́ншаныя |
Р. |
зы́ншанага |
зы́ншанай зы́ншанае |
зы́ншанага |
зы́ншаных |
Д. |
зы́ншанаму |
зы́ншанай |
зы́ншанаму |
зы́ншаным |
В. |
зы́ншаны (неадуш.) зы́ншанага (адуш.) |
зы́ншаную |
зы́ншанае |
зы́ншаныя (неадуш.) зы́ншаных (адуш.) |
Т. |
зы́ншаным |
зы́ншанай зы́ншанаю |
зы́ншаным |
зы́ншанымі |
М. |
зы́ншаным |
зы́ншанай |
зы́ншаным |
зы́ншаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
зы́ншаць
‘зыначыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
зы́ншае |
зы́ншаюць |
Прошлы час |
м. |
зы́ншаў |
зы́ншалі |
ж. |
зы́ншала |
н. |
зы́ншала |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зы́ншаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зы́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зыра́нін
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зыра́нін |
зыра́не |
Р. |
зыра́ніна |
зыра́н |
Д. |
зыра́ніну |
зыра́нам |
В. |
зыра́ніна |
зыра́н |
Т. |
зыра́нінам |
зыра́намі |
М. |
зыра́ніне |
зыра́нах |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsblm1996,
tsbm1984.
зыра́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зыра́нка |
зыра́нкі |
Р. |
зыра́нкі |
зыра́нак |
Д. |
зыра́нцы |
зыра́нкам |
В. |
зыра́нку |
зыра́нак |
Т. |
зыра́нкай зыра́нкаю |
зыра́нкамі |
М. |
зыра́нцы |
зыра́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зыра́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зыра́нскі |
зыра́нская |
зыра́нскае |
зыра́нскія |
Р. |
зыра́нскага |
зыра́нскай зыра́нскае |
зыра́нскага |
зыра́нскіх |
Д. |
зыра́нскаму |
зыра́нскай |
зыра́нскаму |
зыра́нскім |
В. |
зыра́нскі (неадуш.) зыра́нскага (адуш.) |
зыра́нскую |
зыра́нскае |
зыра́нскія (неадуш.) зыра́нскіх (адуш.) |
Т. |
зыра́нскім |
зыра́нскай зыра́нскаю |
зыра́нскім |
зыра́нскімі |
М. |
зыра́нскім |
зыра́нскай |
зыра́нскім |
зыра́нскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.