зру́шваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зру́шваю |
зру́шваем |
2-я ас. |
зру́шваеш |
зру́шваеце |
3-я ас. |
зру́швае |
зру́шваюць |
Прошлы час |
м. |
зру́шваў |
зру́швалі |
ж. |
зру́швала |
н. |
зру́швала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зру́швай |
зру́швайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зру́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зру́шыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зру́шуся |
зру́шымся |
2-я ас. |
зру́шышся |
зру́шыцеся |
3-я ас. |
зру́шыцца |
зру́шацца |
Прошлы час |
м. |
зру́шыўся |
зру́шыліся |
ж. |
зру́шылася |
н. |
зру́шылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зру́шся |
зру́шцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зру́шыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зру́шыць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зру́шу |
зру́шым |
2-я ас. |
зру́шыш |
зру́шыце |
3-я ас. |
зру́шыць |
зру́шаць |
Прошлы час |
м. |
зру́шыў |
зру́шылі |
ж. |
зру́шыла |
н. |
зру́шыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зру́ш |
зру́шце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зру́шыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зрушэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зрушэ́нне |
Р. |
зрушэ́ння |
Д. |
зрушэ́нню |
В. |
зрушэ́нне |
Т. |
зрушэ́ннем |
М. |
зрушэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.