Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

знітава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зніту́ю зніту́ем
2-я ас. зніту́еш зніту́еце
3-я ас. зніту́е зніту́юць
Прошлы час
м. знітава́ў знітава́лі
ж. знітава́ла
н. знітава́ла
Загадны лад
2-я ас. зніту́й зніту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час знітава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зні́тна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зні́тна - -

Крыніцы: piskunou2012.

зні́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зні́тнасць
Р. зні́тнасці
Д. зні́тнасці
В. зні́тнасць
Т. зні́тнасцю
М. зні́тнасці

Крыніцы: piskunou2012.

зні́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зні́тны зні́тная зні́тнае зні́тныя
Р. зні́тнага зні́тнай
зні́тнае
зні́тнага зні́тных
Д. зні́тнаму зні́тнай зні́тнаму зні́тным
В. зні́тны (неадуш.)
зні́тнага (адуш.)
зні́тную зні́тнае зні́тныя (неадуш.)
зні́тных (адуш.)
Т. зні́тным зні́тнай
зні́тнаю
зні́тным зні́тнымі
М. зні́тным зні́тнай зні́тным зні́тных

Крыніцы: piskunou2012.

зніто́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зніто́ўванне
Р. зніто́ўвання
Д. зніто́ўванню
В. зніто́ўванне
Т. зніто́ўваннем
М. зніто́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

зніто́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зніто́ўваюся зніто́ўваемся
2-я ас. зніто́ўваешся зніто́ўваецеся
3-я ас. зніто́ўваецца зніто́ўваюцца
Прошлы час
м. зніто́ўваўся зніто́ўваліся
ж. зніто́ўвалася
н. зніто́ўвалася
Загадны лад
2-я ас. зніто́ўвайся зніто́ўвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час зніто́ўваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

зніто́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зніто́ўваю зніто́ўваем
2-я ас. зніто́ўваеш зніто́ўваеце
3-я ас. зніто́ўвае зніто́ўваюць
Прошлы час
м. зніто́ўваў зніто́ўвалі
ж. зніто́ўвала
н. зніто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. зніто́ўвай зніто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зніто́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зніце́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зніце́лы зніце́лая зніце́лае зніце́лыя
Р. зніце́лага зніце́лай
зніце́лае
зніце́лага зніце́лых
Д. зніце́ламу зніце́лай зніце́ламу зніце́лым
В. зніце́лы (неадуш.)
зніце́лага (адуш.)
зніце́лую зніце́лае зніце́лыя (неадуш.)
зніце́лых (адуш.)
Т. зніце́лым зніце́лай
зніце́лаю
зніце́лым зніце́лымі
М. зніце́лым зніце́лай зніце́лым зніце́лых

Крыніцы: piskunou2012.

зніце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зніце́нне
Р. зніце́ння
Д. зніце́нню
В. зніце́нне
Т. зніце́ннем
М. зніце́нні

Крыніцы: piskunou2012.

зніце́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зніце́е зніце́юць
Прошлы час
м. зніце́ў зніце́лі
ж. зніце́ла
н. зніце́ла

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.