знітава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зніту́ю |
зніту́ем |
2-я ас. |
зніту́еш |
зніту́еце |
3-я ас. |
зніту́е |
зніту́юць |
Прошлы час |
м. |
знітава́ў |
знітава́лі |
ж. |
знітава́ла |
н. |
знітава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зніту́й |
зніту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знітава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зні́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зні́тнасць |
Р. |
зні́тнасці |
Д. |
зні́тнасці |
В. |
зні́тнасць |
Т. |
зні́тнасцю |
М. |
зні́тнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
зніто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зніто́ўванне |
Р. |
зніто́ўвання |
Д. |
зніто́ўванню |
В. |
зніто́ўванне |
Т. |
зніто́ўваннем |
М. |
зніто́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
зніто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зніто́ўваюся |
зніто́ўваемся |
2-я ас. |
зніто́ўваешся |
зніто́ўваецеся |
3-я ас. |
зніто́ўваецца |
зніто́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
зніто́ўваўся |
зніто́ўваліся |
ж. |
зніто́ўвалася |
н. |
зніто́ўвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зніто́ўвайся |
зніто́ўвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зніто́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
зніто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зніто́ўваю |
зніто́ўваем |
2-я ас. |
зніто́ўваеш |
зніто́ўваеце |
3-я ас. |
зніто́ўвае |
зніто́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
зніто́ўваў |
зніто́ўвалі |
ж. |
зніто́ўвала |
н. |
зніто́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
зніто́ўвай |
зніто́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зніто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зніце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зніце́нне |
Р. |
зніце́ння |
Д. |
зніце́нню |
В. |
зніце́нне |
Т. |
зніце́ннем |
М. |
зніце́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
зніце́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
зніце́е |
зніце́юць |
Прошлы час |
м. |
зніце́ў |
зніце́лі |
ж. |
зніце́ла |
н. |
зніце́ла |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.