здружы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
здружу́ |
здру́жым |
2-я ас. |
здру́жыш |
здру́жыце |
3-я ас. |
здру́жыць |
здру́жаць |
Прошлы час |
м. |
здружы́ў |
здружы́лі |
ж. |
здружы́ла |
н. |
здружы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
здружы́ |
здружы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
здружы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
здрузле́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
здрузле́ю |
здрузле́ем |
2-я ас. |
здрузле́еш |
здрузле́еце |
3-я ас. |
здрузле́е |
здрузле́юць |
Прошлы час |
м. |
здрузле́ў |
здрузле́лі |
ж. |
здрузле́ла |
н. |
здрузле́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
здрузле́й |
здрузле́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
здрузле́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
здрукава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
здрукава́ны |
здрукава́ная |
здрукава́нае |
здрукава́ныя |
Р. |
здрукава́нага |
здрукава́най здрукава́нае |
здрукава́нага |
здрукава́ных |
Д. |
здрукава́наму |
здрукава́най |
здрукава́наму |
здрукава́ным |
В. |
здрукава́ны (неадуш.) здрукава́нага (адуш.) |
здрукава́ную |
здрукава́нае |
здрукава́ныя (неадуш.) здрукава́ных (адуш.) |
Т. |
здрукава́ным |
здрукава́най здрукава́наю |
здрукава́ным |
здрукава́нымі |
М. |
здрукава́ным |
здрукава́най |
здрукава́ным |
здрукава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
здрыві́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
здрыўлю́ |
здрыві́м |
2-я ас. |
здрыві́ш |
здрывіце́ |
3-я ас. |
здрыві́ць |
здрывя́ць |
Прошлы час |
м. |
здрыві́ў |
здрыві́лі |
ж. |
здрыві́ла |
н. |
здрыві́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
здрыві́ |
здрыві́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
здрыві́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
здры́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
здры́г |
здры́гі |
Р. |
здры́гу |
здры́гаў |
Д. |
здры́гу |
здры́гам |
В. |
здры́г |
здры́гі |
Т. |
здры́гам |
здры́гамі |
М. |
здры́гу |
здры́гах |
Крыніцы:
piskunou2012.
здрыга́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
здрыга́нне |
Р. |
здрыга́ння |
Д. |
здрыга́нню |
В. |
здрыга́нне |
Т. |
здрыга́ннем |
М. |
здрыга́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
здрыгану́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
здрыгану́ты |
здрыгану́тая |
здрыгану́тае |
здрыгану́тыя |
Р. |
здрыгану́тага |
здрыгану́тай здрыгану́тае |
здрыгану́тага |
здрыгану́тых |
Д. |
здрыгану́таму |
здрыгану́тай |
здрыгану́таму |
здрыгану́тым |
В. |
здрыгану́ты (неадуш.) здрыгану́тага (адуш.) |
здрыгану́тую |
здрыгану́тае |
здрыгану́тыя (неадуш.) здрыгану́тых (адуш.) |
Т. |
здрыгану́тым |
здрыгану́тай здрыгану́таю |
здрыгану́тым |
здрыгану́тымі |
М. |
здрыгану́тым |
здрыгану́тай |
здрыгану́тым |
здрыгану́тых |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
здрыгану́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
здрыгану́ты |
здрыгану́тая |
здрыгану́тае |
здрыгану́тыя |
Р. |
здрыгану́тага |
здрыгану́тай здрыгану́тае |
здрыгану́тага |
здрыгану́тых |
Д. |
здрыгану́таму |
здрыгану́тай |
здрыгану́таму |
здрыгану́тым |
В. |
здрыгану́ты (неадуш.) здрыгану́тага (адуш.) |
здрыгану́тую |
здрыгану́тае |
здрыгану́тыя (неадуш.) здрыгану́тых (адуш.) |
Т. |
здрыгану́тым |
здрыгану́тай здрыгану́таю |
здрыгану́тым |
здрыгану́тымі |
М. |
здрыгану́тым |
здрыгану́тай |
здрыгану́тым |
здрыгану́тых |
Кароткая форма: здрыгану́та.
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.