жывёлаво́дчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жывёлаво́дчы |
жывёлаво́дчая |
жывёлаво́дчае |
жывёлаво́дчыя |
Р. |
жывёлаво́дчага |
жывёлаво́дчай жывёлаво́дчае |
жывёлаво́дчага |
жывёлаво́дчых |
Д. |
жывёлаво́дчаму |
жывёлаво́дчай |
жывёлаво́дчаму |
жывёлаво́дчым |
В. |
жывёлаво́дчы (неадуш.) жывёлаво́дчага (адуш.) |
жывёлаво́дчую |
жывёлаво́дчае |
жывёлаво́дчыя (неадуш.) жывёлаво́дчых (адуш.) |
Т. |
жывёлаво́дчым |
жывёлаво́дчай жывёлаво́дчаю |
жывёлаво́дчым |
жывёлаво́дчымі |
М. |
жывёлаво́дчым |
жывёлаво́дчай |
жывёлаво́дчым |
жывёлаво́дчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
жывёлаво́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жывёлаво́з |
жывёлаво́зы |
Р. |
жывёлаво́за |
жывёлаво́заў |
Д. |
жывёлаво́зу |
жывёлаво́зам |
В. |
жывёлаво́з |
жывёлаво́зы |
Т. |
жывёлаво́зам |
жывёлаво́замі |
М. |
жывёлаво́зе |
жывёлаво́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
жывёлагадо́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жывёлагадо́вец |
жывёлагадо́ўцы |
Р. |
жывёлагадо́ўца |
жывёлагадо́ўцаў |
Д. |
жывёлагадо́ўцу |
жывёлагадо́ўцам |
В. |
жывёлагадо́ўца |
жывёлагадо́ўцаў |
Т. |
жывёлагадо́ўцам |
жывёлагадо́ўцамі |
М. |
жывёлагадо́ўцу |
жывёлагадо́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жывёлагадо́ўля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
жывёлагадо́ўля |
Р. |
жывёлагадо́ўлі |
Д. |
жывёлагадо́ўлі |
В. |
жывёлагадо́ўлю |
Т. |
жывёлагадо́ўляй жывёлагадо́ўляю |
М. |
жывёлагадо́ўлі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жывёлагадо́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жывёлагадо́ўчы |
жывёлагадо́ўчая |
жывёлагадо́ўчае |
жывёлагадо́ўчыя |
Р. |
жывёлагадо́ўчага |
жывёлагадо́ўчай жывёлагадо́ўчае |
жывёлагадо́ўчага |
жывёлагадо́ўчых |
Д. |
жывёлагадо́ўчаму |
жывёлагадо́ўчай |
жывёлагадо́ўчаму |
жывёлагадо́ўчым |
В. |
жывёлагадо́ўчы (неадуш.) жывёлагадо́ўчага (адуш.) |
жывёлагадо́ўчую |
жывёлагадо́ўчае |
жывёлагадо́ўчыя (неадуш.) жывёлагадо́ўчых (адуш.) |
Т. |
жывёлагадо́ўчым |
жывёлагадо́ўчай жывёлагадо́ўчаю |
жывёлагадо́ўчым |
жывёлагадо́ўчымі |
М. |
жывёлагадо́ўчым |
жывёлагадо́ўчай |
жывёлагадо́ўчым |
жывёлагадо́ўчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жывёлакра́дства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
жывёлакра́дства |
Р. |
жывёлакра́дства |
Д. |
жывёлакра́дству |
В. |
жывёлакра́дства |
Т. |
жывёлакра́дствам |
М. |
жывёлакра́дстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
жывёлалячэ́бніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жывёлалячэ́бніца |
жывёлалячэ́бніцы |
Р. |
жывёлалячэ́бніцы |
жывёлалячэ́бніц |
Д. |
жывёлалячэ́бніцы |
жывёлалячэ́бніцам |
В. |
жывёлалячэ́бніцу |
жывёлалячэ́бніцы |
Т. |
жывёлалячэ́бніцай жывёлалячэ́бніцаю |
жывёлалячэ́бніцамі |
М. |
жывёлалячэ́бніцы |
жывёлалячэ́бніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
жывёланарыхто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жывёланарыхто́ўка |
жывёланарыхто́ўкі |
Р. |
жывёланарыхто́ўкі |
жывёланарыхто́вак |
Д. |
жывёланарыхто́ўцы |
жывёланарыхто́ўкам |
В. |
жывёланарыхто́ўку |
жывёланарыхто́ўкі |
Т. |
жывёланарыхто́ўкай жывёланарыхто́ўкаю |
жывёланарыхто́ўкамі |
М. |
жывёланарыхто́ўцы |
жывёланарыхто́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.