Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

гара́жна-будаўні́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гара́жна-будаўні́чы гара́жна-будаўні́чая гара́жна-будаўні́чае гара́жна-будаўні́чыя
Р. гара́жна-будаўні́чага гара́жна-будаўні́чай
гара́жна-будаўні́чае		 гара́жна-будаўні́чага гара́жна-будаўні́чых
Д. гара́жна-будаўні́чаму гара́жна-будаўні́чай гара́жна-будаўні́чаму гара́жна-будаўні́чым
В. гара́жна-будаўні́чы (неадуш.)
гара́жна-будаўні́чага (адуш.)		 гара́жна-будаўні́чую гара́жна-будаўні́чае гара́жна-будаўні́чыя (неадуш.)
гара́жна-будаўні́чых (адуш.)
Т. гара́жна-будаўні́чым гара́жна-будаўні́чай
гара́жна-будаўні́чаю		 гара́жна-будаўні́чым гара́жна-будаўні́чымі
М. гара́жна-будаўні́чым гара́жна-будаўні́чай гара́жна-будаўні́чым гара́жна-будаўні́чых

Крыніцы: piskunou2012.

гара́жна-кааператы́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гара́жна-кааператы́ўны гара́жна-кааператы́ўная гара́жна-кааператы́ўнае гара́жна-кааператы́ўныя
Р. гара́жна-кааператы́ўнага гара́жна-кааператы́ўнай
гара́жна-кааператы́ўнае		 гара́жна-кааператы́ўнага гара́жна-кааператы́ўных
Д. гара́жна-кааператы́ўнаму гара́жна-кааператы́ўнай гара́жна-кааператы́ўнаму гара́жна-кааператы́ўным
В. гара́жна-кааператы́ўны (неадуш.)
гара́жна-кааператы́ўнага (адуш.)		 гара́жна-кааператы́ўную гара́жна-кааператы́ўнае гара́жна-кааператы́ўныя (неадуш.)
гара́жна-кааператы́ўных (адуш.)
Т. гара́жна-кааператы́ўным гара́жна-кааператы́ўнай
гара́жна-кааператы́ўнаю		 гара́жна-кааператы́ўным гара́жна-кааператы́ўнымі
М. гара́жна-кааператы́ўным гара́жна-кааператы́ўнай гара́жна-кааператы́ўным гара́жна-кааператы́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

гара́жна-стая́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гара́жна-стая́начны гара́жна-стая́начная гара́жна-стая́начнае гара́жна-стая́начныя
Р. гара́жна-стая́начнага гара́жна-стая́начнай
гара́жна-стая́начнае		 гара́жна-стая́начнага гара́жна-стая́начных
Д. гара́жна-стая́начнаму гара́жна-стая́начнай гара́жна-стая́начнаму гара́жна-стая́начным
В. гара́жна-стая́начны (неадуш.)
гара́жна-стая́начнага (адуш.)		 гара́жна-стая́начную гара́жна-стая́начнае гара́жна-стая́начныя (неадуш.)
гара́жна-стая́начных (адуш.)
Т. гара́жна-стая́начным гара́жна-стая́начнай
гара́жна-стая́начнаю		 гара́жна-стая́начным гара́жна-стая́начнымі
М. гара́жна-стая́начным гара́жна-стая́начнай гара́жна-стая́начным гара́жна-стая́начных

Крыніцы: piskunou2012.

гара́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гара́жнік гара́жнікі
Р. гара́жніка гара́жнікаў
Д. гара́жніку гара́жнікам
В. гара́жніка гара́жнікаў
Т. гара́жнікам гара́жнікамі
М. гара́жніку гара́жніках

Крыніцы: piskunou2012.

гара́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гара́жны гара́жная гара́жнае гара́жныя
Р. гара́жнага гара́жнай
гара́жнае		 гара́жнага гара́жных
Д. гара́жнаму гара́жнай гара́жнаму гара́жным
В. гара́жны (неадуш.)
гара́жнага (адуш.)		 гара́жную гара́жнае гара́жныя (неадуш.)
гара́жных (адуш.)
Т. гара́жным гара́жнай
гара́жнаю		 гара́жным гара́жнымі
М. гара́жным гара́жнай гара́жным гара́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Гаражо́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гаражо́ны
Р. Гаражо́н
Гаражо́наў
Д. Гаражо́нам
В. Гаражо́ны
Т. Гаражо́намі
М. Гаражо́нах

Гаразя́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гаразя́нкі
Р. Гаразя́нак
Гаразя́нкаў
Д. Гаразя́нкам
В. Гаразя́нкі
Т. Гаразя́нкамі
М. Гаразя́нках

гара́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гара́л гара́лы
Р. гара́ла гара́лаў
Д. гара́лу гара́лам
В. гара́ла гара́лаў
Т. гара́лам гара́ламі
М. гара́ле гара́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

гарана́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. гарана́ гарана́
Р. гарана́ гарана́
Д. гарана́ гарана́
В. гарана́ гарана́
Т. гарана́ гарана́
М. гарана́ гарана́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Гара́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гара́навічы
Р. Гара́навіч
Гара́навічаў
Д. Гара́навічам
В. Гара́навічы
Т. Гара́навічамі
М. Гара́навічах