вы́канапаціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́канапачу |
вы́канапацім |
2-я ас. |
вы́канапаціш |
вы́канапаціце |
3-я ас. |
вы́канапаціць |
вы́канапацяць |
Прошлы час |
м. |
вы́канапаціў |
вы́канапацілі |
ж. |
вы́канапаціла |
н. |
вы́канапаціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́канапаці |
вы́канапаціце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́канапаціўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́канапачаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́канапачаны |
вы́канапачаная |
вы́канапачанае |
вы́канапачаныя |
Р. |
вы́канапачанага |
вы́канапачанай вы́канапачанае |
вы́канапачанага |
вы́канапачаных |
Д. |
вы́канапачанаму |
вы́канапачанай |
вы́канапачанаму |
вы́канапачаным |
В. |
вы́канапачаны (неадуш.) вы́канапачанага (адуш.) |
вы́канапачаную |
вы́канапачанае |
вы́канапачаныя (неадуш.) вы́канапачаных (адуш.) |
Т. |
вы́канапачаным |
вы́канапачанай вы́канапачанаю |
вы́канапачаным |
вы́канапачанымі |
М. |
вы́канапачаным |
вы́канапачанай |
вы́канапачаным |
вы́канапачаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́канапачаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́канапачаны |
вы́канапачаная |
вы́канапачанае |
вы́канапачаныя |
Р. |
вы́канапачанага |
вы́канапачанай вы́канапачанае |
вы́канапачанага |
вы́канапачаных |
Д. |
вы́канапачанаму |
вы́канапачанай |
вы́канапачанаму |
вы́канапачаным |
В. |
вы́канапачаны (неадуш.) вы́канапачанага (адуш.) |
вы́канапачаную |
вы́канапачанае |
вы́канапачаныя (неадуш.) вы́канапачаных (адуш.) |
Т. |
вы́канапачаным |
вы́канапачанай вы́канапачанаю |
вы́канапачаным |
вы́канапачанымі |
М. |
вы́канапачаным |
вы́канапачанай |
вы́канапачаным |
вы́канапачаных |
Кароткая форма: вы́канапачана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выканапа́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выканапа́чванне |
Р. |
выканапа́чвання |
Д. |
выканапа́чванню |
В. |
выканапа́чванне |
Т. |
выканапа́чваннем |
М. |
выканапа́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
выканапа́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
выканапа́чваецца |
выканапа́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
выканапа́чваўся |
выканапа́чваліся |
ж. |
выканапа́чвалася |
н. |
выканапа́чвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выканапа́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выканапа́чваю |
выканапа́чваем |
2-я ас. |
выканапа́чваеш |
выканапа́чваеце |
3-я ас. |
выканапа́чвае |
выканапа́чваюць |
Прошлы час |
м. |
выканапа́чваў |
выканапа́чвалі |
ж. |
выканапа́чвала |
н. |
выканапа́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
выканапа́чвай |
выканапа́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выканапа́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́канархаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́канархаю |
вы́канархаем |
2-я ас. |
вы́канархаеш |
вы́канархаеце |
3-я ас. |
вы́канархае |
вы́канархаюць |
Прошлы час |
м. |
вы́канархаў |
вы́канархалі |
ж. |
вы́канархала |
н. |
вы́канархала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́канархай |
вы́канархайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́канархаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выкана́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
выкана́ўства |
Р. |
выкана́ўства |
Д. |
выкана́ўству |
В. |
выкана́ўства |
Т. |
выкана́ўствам |
М. |
выкана́ўстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
выкана́ўца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выкана́ўца |
выкана́ўцы |
Р. |
выкана́ўцы |
выкана́ўцаў |
Д. |
выкана́ўцы |
выкана́ўцам |
В. |
выкана́ўцу |
выкана́ўцаў |
Т. |
выкана́ўцай выкана́ўцаю |
выкана́ўцамі |
М. |
выкана́ўцы |
выкана́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выкана́ўца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выкана́ўца |
выкана́ўцы |
Р. |
выкана́ўцы |
выкана́ўцаў |
Д. |
выкана́ўцу |
выкана́ўцам |
В. |
выкана́ўцу |
выкана́ўцаў |
Т. |
выкана́ўцам |
выкана́ўцамі |
М. |
выкана́ўцу |
выкана́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.