анестэзу́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
анестэзу́ючы |
анестэзу́ючая |
анестэзу́ючае |
анестэзу́ючыя |
Р. |
анестэзу́ючага |
анестэзу́ючай анестэзу́ючае |
анестэзу́ючага |
анестэзу́ючых |
Д. |
анестэзу́ючаму |
анестэзу́ючай |
анестэзу́ючаму |
анестэзу́ючым |
В. |
анестэзу́ючы анестэзу́ючага |
анестэзу́ючую |
анестэзу́ючае |
анестэзу́ючыя |
Т. |
анестэзу́ючым |
анестэзу́ючай анестэзу́ючаю |
анестэзу́ючым |
анестэзу́ючымі |
М. |
анестэзу́ючым |
анестэзу́ючай |
анестэзу́ючым |
анестэзу́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012.
анестэ́тык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
анестэ́тык |
анестэ́тыкі |
Р. |
анестэ́тыку |
анестэ́тыкаў |
Д. |
анестэ́тыку |
анестэ́тыкам |
В. |
анестэ́тык |
анестэ́тыкі |
Т. |
анестэ́тыкам |
анестэ́тыкамі |
М. |
анестэ́тыку |
анестэ́тыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
анестэты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
анестэты́чны |
анестэты́чная |
анестэты́чнае |
анестэты́чныя |
Р. |
анестэты́чнага |
анестэты́чнай анестэты́чнае |
анестэты́чнага |
анестэты́чных |
Д. |
анестэты́чнаму |
анестэты́чнай |
анестэты́чнаму |
анестэты́чным |
В. |
анестэты́чны (неадуш.) анестэты́чнага (адуш.) |
анестэты́чную |
анестэты́чнае |
анестэты́чныя (неадуш.) анестэты́чных (адуш.) |
Т. |
анестэты́чным |
анестэты́чнай анестэты́чнаю |
анестэты́чным |
анестэты́чнымі |
М. |
анестэты́чным |
анестэты́чнай |
анестэты́чным |
анестэты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
ането́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ането́л |
Р. |
ането́лу |
Д. |
ането́лу |
В. |
ането́л |
Т. |
ането́лам |
М. |
ането́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
анеўплаіды́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
анеўплаіды́я |
Р. |
анеўплаіды́і |
Д. |
анеўплаіды́і |
В. |
анеўплаіды́ю |
Т. |
анеўплаіды́яй анеўплаіды́яю |
М. |
анеўплаіды́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
анеўры́зма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
анеўры́зма |
анеўры́змы |
Р. |
анеўры́змы |
анеўры́змаў |
Д. |
анеўры́зме |
анеўры́змам |
В. |
анеўры́зму |
анеўры́змы |
Т. |
анеўры́змай анеўры́змаю |
анеўры́змамі |
М. |
анеўры́зме |
анеўры́змах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
анеўры́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
анеўры́н |
Р. |
анеўры́ну |
Д. |
анеўры́ну |
В. |
анеўры́н |
Т. |
анеўры́нам |
М. |
анеўры́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.