Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гукасінтэза́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

гукаспалучэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гукатво́рчасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

гукатэхні́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гукатэхні́чны	гукатэхні́чная	гукатэхні́чнае	гукатэхні́чныя
Р.	гукатэхні́чнага	гукатэхні́чнай гукатэхні́чнае	гукатэхні́чнага	гукатэхні́чных
Д.	гукатэхні́чнаму	гукатэхні́чнай	гукатэхні́чнаму	гукатэхні́чным
В.	гукатэхні́чны (неадуш.) гукатэхні́чнага (адуш.)	гукатэхні́чную	гукатэхні́чнае	гукатэхні́чныя (неадуш.) гукатэхні́чных (адуш.)
Т.	гукатэхні́чным	гукатэхні́чнай гукатэхні́чнаю	гукатэхні́чным	гукатэхні́чнымі
М.	гукатэхні́чным	гукатэхні́чнай	гукатэхні́чным	гукатэхні́чных

Крыніцы: piskunou2012.

гукаўзмацне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

гукаўзмацня́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

гукаўзмацня́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гукаўзмацня́льны	гукаўзмацня́льная	гукаўзмацня́льнае	гукаўзмацня́льныя
Р.	гукаўзмацня́льнага	гукаўзмацня́льнай гукаўзмацня́льнае	гукаўзмацня́льнага	гукаўзмацня́льных
Д.	гукаўзмацня́льнаму	гукаўзмацня́льнай	гукаўзмацня́льнаму	гукаўзмацня́льным
В.	гукаўзмацня́льны (неадуш.) гукаўзмацня́льнага (адуш.)	гукаўзмацня́льную	гукаўзмацня́льнае	гукаўзмацня́льныя (неадуш.) гукаўзмацня́льных (адуш.)
Т.	гукаўзмацня́льным	гукаўзмацня́льнай гукаўзмацня́льнаю	гукаўзмацня́льным	гукаўзмацня́льнымі
М.	гукаўзмацня́льным	гукаўзмацня́льнай	гукаўзмацня́льным	гукаўзмацня́льных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

гукаўзнаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

гукаўзнаўля́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гукаўзнаўля́льны	гукаўзнаўля́льная	гукаўзнаўля́льнае	гукаўзнаўля́льныя
Р.	гукаўзнаўля́льнага	гукаўзнаўля́льнай гукаўзнаўля́льнае	гукаўзнаўля́льнага	гукаўзнаўля́льных
Д.	гукаўзнаўля́льнаму	гукаўзнаўля́льнай	гукаўзнаўля́льнаму	гукаўзнаўля́льным
В.	гукаўзнаўля́льны (неадуш.) гукаўзнаўля́льнага (адуш.)	гукаўзнаўля́льную	гукаўзнаўля́льнае	гукаўзнаўля́льныя (неадуш.) гукаўзнаўля́льных (адуш.)
Т.	гукаўзнаўля́льным	гукаўзнаўля́льнай гукаўзнаўля́льнаю	гукаўзнаўля́льным	гукаўзнаўля́льнымі
М.	гукаўзнаўля́льным	гукаўзнаўля́льнай	гукаўзнаўля́льным	гукаўзнаўля́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

гукаўло́ўліванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum