Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

прагавары́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагавару́ся прагаво́рымся
2-я ас. прагаво́рышся прагаво́рыцеся
3-я ас. прагаво́рыцца прагаво́рацца
Прошлы час
м. прагавары́ўся прагавары́ліся
ж. прагавары́лася
н. прагавары́лася
Загадны лад
2-я ас. прагавары́ся прагавары́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прагавары́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прагавары́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагавару́ прагаво́рым
2-я ас. прагаво́рыш прагаво́рыце
3-я ас. прагаво́рыць прагаво́раць
Прошлы час
м. прагавары́ў прагавары́лі
ж. прагавары́ла
н. прагавары́ла
Загадны лад
2-я ас. прагавары́ прагавары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прагавары́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прагаве́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагаве́юся прагаве́емся
2-я ас. прагаве́ешся прагаве́ецеся
3-я ас. прагаве́ецца прагаве́юцца
Прошлы час
м. прагаве́ўся прагаве́ліся
ж. прагаве́лася
н. прагаве́лася
Загадны лад
2-я ас. прагаве́йся прагаве́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прагаве́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

прагаве́ць

‘правесці час у гавенні’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагаве́ю прагаве́ем
2-я ас. прагаве́еш прагаве́еце
3-я ас. прагаве́е прагаве́юць
Прошлы час
м. прагаве́ў прагаве́лі
ж. прагаве́ла
н. прагаве́ла
Загадны лад
2-я ас. прагаве́й прагаве́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагаве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прагаві́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
прагаві́та - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прагаві́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. прагаві́тасць
Р. прагаві́тасці
Д. прагаві́тасці
В. прагаві́тасць
Т. прагаві́тасцю
М. прагаві́тасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прагаві́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прагаві́тнік прагаві́тнікі
Р. прагаві́тніка прагаві́тнікаў
Д. прагаві́тніку прагаві́тнікам
В. прагаві́тніка прагаві́тнікаў
Т. прагаві́тнікам прагаві́тнікамі
М. прагаві́тніку прагаві́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

прагаві́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прагаві́тніца прагаві́тніцы
Р. прагаві́тніцы прагаві́тніц
Д. прагаві́тніцы прагаві́тніцам
В. прагаві́тніцу прагаві́тніц
Т. прагаві́тніцай
прагаві́тніцаю
прагаві́тніцамі
М. прагаві́тніцы прагаві́тніцах

Крыніцы: piskunou2012.

прагаві́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прагаві́ты прагаві́тая прагаві́тае прагаві́тыя
Р. прагаві́тага прагаві́тай
прагаві́тае
прагаві́тага прагаві́тых
Д. прагаві́таму прагаві́тай прагаві́таму прагаві́тым
В. прагаві́ты (неадуш.)
прагаві́тага (адуш.)
прагаві́тую прагаві́тае прагаві́тыя (неадуш.)
прагаві́тых (адуш.)
Т. прагаві́тым прагаві́тай
прагаві́таю
прагаві́тым прагаві́тымі
М. прагаві́тым прагаві́тай прагаві́тым прагаві́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прагаво́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прагаво́раны прагаво́раная прагаво́ранае прагаво́раныя
Р. прагаво́ранага прагаво́ранай
прагаво́ранае
прагаво́ранага прагаво́раных
Д. прагаво́ранаму прагаво́ранай прагаво́ранаму прагаво́раным
В. прагаво́раны (неадуш.)
прагаво́ранага (адуш.)
прагаво́раную прагаво́ранае прагаво́раныя (неадуш.)
прагаво́раных (адуш.)
Т. прагаво́раным прагаво́ранай
прагаво́ранаю
прагаво́раным прагаво́ранымі
М. прагаво́раным прагаво́ранай прагаво́раным прагаво́раных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.