прагаві́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прагаві́тнік прагаві́тнікі
Р. прагаві́тніка прагаві́тнікаў
Д. прагаві́тніку прагаві́тнікам
В. прагаві́тніка прагаві́тнікаў
Т. прагаві́тнікам прагаві́тнікамі
М. прагаві́тніку прагаві́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)