прагаве́ць

‘правесці час у гавенні’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагаве́ю прагаве́ем
2-я ас. прагаве́еш прагаве́еце
3-я ас. прагаве́е прагаве́юць
Прошлы час
м. прагаве́ў прагаве́лі
ж. прагаве́ла
н. прагаве́ла
Загадны лад
2-я ас. прагаве́й прагаве́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагаве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)