Verbum

анлайнавы слоўнік

наве́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

наве́сік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

наве́сісты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	наве́сісты	наве́сістая	наве́сістае	наве́сістыя
Р.	наве́сістага	наве́сістай наве́сістае	наве́сістага	наве́сістых
Д.	наве́сістаму	наве́сістай	наве́сістаму	наве́сістым
В.	наве́сісты (неадуш.) наве́сістага (адуш.)	наве́сістую	наве́сістае	наве́сістыя (неадуш.) наве́сістых (адуш.)
Т.	наве́сістым	наве́сістай наве́сістаю	наве́сістым	наве́сістымі
М.	наве́сістым	наве́сістай	наве́сістым	наве́сістых

Крыніцы: piskunou2012.

наве́сіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

наве́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

наве́сну

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
наве́сну	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

наве́сны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	наве́сны	наве́сная	наве́снае	наве́сныя
Р.	наве́снага	наве́снай наве́снае	наве́снага	наве́сных
Д.	наве́снаму	наве́снай	наве́снаму	наве́сным
В.	наве́сны (неадуш.) наве́снага (адуш.)	наве́сную	наве́снае	наве́сныя (неадуш.) наве́сных (адуш.)
Т.	наве́сным	наве́снай наве́снаю	наве́сным	наве́снымі
М.	наве́сным	наве́снай	наве́сным	наве́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

наве́сці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

наве́сціся

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Наве́сы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы