ано́нсны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ано́нсны |
ано́нсная |
ано́нснае |
ано́нсныя |
| Р. |
ано́нснага |
ано́нснай ано́нснае |
ано́нснага |
ано́нсных |
| Д. |
ано́нснаму |
ано́нснай |
ано́нснаму |
ано́нсным |
| В. |
ано́нсны (неадуш.) ано́нснага (адуш.) |
ано́нсную |
ано́нснае |
ано́нсныя (неадуш.) ано́нсных (адуш.) |
| Т. |
ано́нсным |
ано́нснай ано́нснаю |
ано́нсным |
ано́нснымі |
| М. |
ано́нсным |
ано́нснай |
ано́нсным |
ано́нсных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Ано́паль
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ано́паль |
| Р. |
Ано́паля |
| Д. |
Ано́палю |
| В. |
Ано́паль |
| Т. |
Ано́палем |
| М. |
Ано́палі |
Ано́савічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ано́савічы |
| Р. |
Ано́савіч Ано́савічаў |
| Д. |
Ано́савічам |
| В. |
Ано́савічы |
| Т. |
Ано́савічамі |
| М. |
Ано́савічах |
ано́фелес
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ано́фелес |
ано́фелесы |
| Р. |
ано́фелеса |
ано́фелесаў |
| Д. |
ано́фелесу |
ано́фелесам |
| В. |
ано́фелеса |
ано́фелесаў |
| Т. |
ано́фелесам |
ано́фелесамі |
| М. |
ано́фелесе |
ано́фелесах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Ано́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ано́шкі |
| Р. |
Ано́шак Ано́шкаў |
| Д. |
Ано́шкам |
| В. |
Ано́шкі |
| Т. |
Ано́шкамі |
| М. |
Ано́шках |
анса́мблевасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
анса́мблевасць |
| Р. |
анса́мблевасці |
| Д. |
анса́мблевасці |
| В. |
анса́мблевасць |
| Т. |
анса́мблевасцю |
| М. |
анса́мблевасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
анса́мблевы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
анса́мблевы |
анса́мблевая |
анса́мблевае |
анса́мблевыя |
| Р. |
анса́мблевага |
анса́мблевай анса́мблевае |
анса́мблевага |
анса́мблевых |
| Д. |
анса́мблеваму |
анса́мблевай |
анса́мблеваму |
анса́мблевым |
| В. |
анса́мблевы (неадуш.) анса́мблевага (адуш.) |
анса́мблевую |
анса́мблевае |
анса́мблевыя (неадуш.) анса́мблевых (адуш.) |
| Т. |
анса́мблевым |
анса́мблевай анса́мблеваю |
анса́мблевым |
анса́мблевымі |
| М. |
анса́мблевым |
анса́мблевай |
анса́мблевым |
анса́мблевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
анса́мблік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
анса́мблік |
анса́мблікі |
| Р. |
анса́мбліка |
анса́мблікаў |
| Д. |
анса́мбліку |
анса́мблікам |
| В. |
анса́мблік |
анса́мблікі |
| Т. |
анса́мблікам |
анса́мблікамі |
| М. |
анса́мбліку |
анса́мбліках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ансамблі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ансамблі́ст |
ансамблі́сты |
| Р. |
ансамблі́ста |
ансамблі́стаў |
| Д. |
ансамблі́сту |
ансамблі́стам |
| В. |
ансамблі́ста |
ансамблі́стаў |
| Т. |
ансамблі́стам |
ансамблі́стамі |
| М. |
ансамблі́сце |
ансамблі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.