Хатыні́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Хатыні́ | |
| Хатынё́ў | |
| Хатыня́м | |
| Хатыні́ | |
| Хатыня́мі | |
| Хатыня́х |
Хатыні́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Хатыні́ | |
| Хатынё́ў | |
| Хатыня́м | |
| Хатыні́ | |
| Хатыня́мі | |
| Хатыня́х |
хаты́ніцкі
прыметнік, адносны
| хаты́ніцкі | хаты́ніцкая | хаты́ніцкае | хаты́ніцкія | |
| хаты́ніцкага | хаты́ніцкай хаты́ніцкае |
хаты́ніцкага | хаты́ніцкіх | |
| хаты́ніцкаму | хаты́ніцкай | хаты́ніцкаму | хаты́ніцкім | |
| хаты́ніцкі ( хаты́ніцкага ( |
хаты́ніцкую | хаты́ніцкае | хаты́ніцкія ( хаты́ніцкіх ( |
|
| хаты́ніцкім | хаты́ніцкай хаты́ніцкаю |
хаты́ніцкім | хаты́ніцкімі | |
| хаты́ніцкім | хаты́ніцкай | хаты́ніцкім | хаты́ніцкіх | |
Крыніцы:
Хаты́нічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Хаты́нічы | |
| Хаты́ніч Хаты́нічаў |
|
| Хаты́нічам | |
| Хаты́нічы | |
| Хаты́нічамі | |
| Хаты́нічах |
хаты́нскі
прыметнік, адносны
| хаты́нскі | хаты́нская | хаты́нскае | хаты́нскія | |
| хаты́нскага | хаты́нскай хаты́нскае |
хаты́нскага | хаты́нскіх | |
| хаты́нскаму | хаты́нскай | хаты́нскаму | хаты́нскім | |
| хаты́нскі ( хаты́нскага ( |
хаты́нскую | хаты́нскае | хаты́нскія ( хаты́нскіх ( |
|
| хаты́нскім | хаты́нскай хаты́нскаю |
хаты́нскім | хаты́нскімі | |
| хаты́нскім | хаты́нскай | хаты́нскім | хаты́нскіх | |
Крыніцы:
Хаты́нь
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| Хаты́нь | |
| Хаты́ні | |
| Хаты́ні | |
| Хаты́нь | |
| Хаты́нню | |
| Хаты́ні |
Крыніцы:
ха́уз
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ха́уз | ха́узы | |
| ха́уза | ха́узаў | |
| ха́узу | ха́узам | |
| ха́уз | ха́узы | |
| ха́узам | ха́узамі | |
| ха́узе | ха́узах |
Крыніцы:
ха́ус
‘драпежнік з сямейства кашэчых’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ха́ус | ха́усы | |
| ха́уса | ха́усаў | |
| ха́усу | ха́усам | |
| ха́уса | ха́усаў | |
| ха́усам | ха́усамі | |
| ха́усе | ха́усах |
Крыніцы:
хаўбе́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хаўбе́к | хаўбе́кі | |
| хаўбе́ка | хаўбе́каў | |
| хаўбе́ку | хаўбе́кам | |
| хаўбе́ка | хаўбе́каў | |
| хаўбе́кам | хаўбе́камі | |
| хаўбе́ку | хаўбе́ках |
Крыніцы:
хаўбе́ня
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| хаўбе́ня | хаўбе́ні | |
| хаўбе́ні | хаўбе́нь | |
| хаўбе́ні | хаўбе́ням | |
| хаўбе́ню | хаўбе́нь | |
| хаўбе́няй хаўбе́няю |
хаўбе́нямі | |
| хаўбе́ні | хаўбе́нях |
Крыніцы:
хаўбо́сце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| хаўбо́сце | |
| хаўбо́сця | |
| хаўбо́сцю | |
| хаўбо́сце | |
| хаўбо́сцем | |
| хаўбо́сці |
Крыніцы: