валасахво́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валасахво́ст |
валасахво́сты |
| Р. |
валасахво́ста |
валасахво́стаў |
| Д. |
валасахво́сту |
валасахво́стам |
| В. |
валасахво́ста |
валасахво́стаў |
| Т. |
валасахво́стам |
валасахво́стамі |
| М. |
валасахво́сце |
валасахво́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
валаса́цець
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
валаса́цею |
валаса́цеем |
| 2-я ас. |
валаса́цееш |
валаса́цееце |
| 3-я ас. |
валаса́цее |
валаса́цеюць |
| Прошлы час |
| м. |
валаса́цеў |
валаса́целі |
| ж. |
валаса́цела |
| н. |
валаса́цела |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
валаса́цік
‘чарвяк’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валаса́цік |
валаса́цікі |
| Р. |
валаса́ціка |
валаса́цікаў |
| Д. |
валаса́ціку |
валаса́цікам |
| В. |
валаса́ціка |
валаса́цікаў |
| Т. |
валаса́цікам |
валаса́цікамі |
| М. |
валаса́ціку |
валаса́ціках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
валаса́цік
‘валасаты чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валаса́цік |
валаса́цікі |
| Р. |
валаса́ціка |
валаса́цікаў |
| Д. |
валаса́ціку |
валаса́цікам |
| В. |
валаса́ціка |
валаса́цікаў |
| Т. |
валаса́цікам |
валаса́цікамі |
| М. |
валаса́ціку |
валаса́ціках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
валаса́цік
‘мінерал’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
валаса́цік |
| Р. |
валаса́ціку |
| Д. |
валаса́ціку |
| В. |
валаса́цік |
| Т. |
валаса́цікам |
| М. |
валаса́ціку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Валаса́ч
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Валаса́ч |
| Р. |
Валасача́ |
| Д. |
Валасачу́ |
| В. |
Валаса́ч |
| Т. |
Валасачо́м |
| М. |
Валасачы́ |
Валасачы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Валасачы́ |
| Р. |
Валасачо́ў |
| Д. |
Валасача́м |
| В. |
Валасачы́ |
| Т. |
Валасача́мі |
| М. |
Валасача́х |
валасе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
валасе́нне |
| Р. |
валасе́ння |
| Д. |
валасе́нню |
| В. |
валасе́нне |
| Т. |
валасе́ннем |
| М. |
валасе́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
валасе́нь
‘чарвяк’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валасе́нь |
валасні́ |
| Р. |
валасня́ |
валаснёў |
| Д. |
валасню́ |
валасня́м |
| В. |
валасня́ |
валаснёў |
| Т. |
валаснём |
валасня́мі |
| М. |
валасні́ |
валасня́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.