наўтыка́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наўтыка́ны |
наўтыка́ная |
наўтыка́нае |
наўтыка́ныя |
| Р. |
наўтыка́нага |
наўтыка́най наўтыка́нае |
наўтыка́нага |
наўтыка́ных |
| Д. |
наўтыка́наму |
наўтыка́най |
наўтыка́наму |
наўтыка́ным |
| В. |
наўтыка́ны (неадуш.) наўтыка́нага (адуш.) |
наўтыка́ную |
наўтыка́нае |
наўтыка́ныя (неадуш.) наўтыка́ных (адуш.) |
| Т. |
наўтыка́ным |
наўтыка́най наўтыка́наю |
наўтыка́ным |
наўтыка́нымі |
| М. |
наўтыка́ным |
наўтыка́най |
наўтыка́ным |
наўтыка́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
наўтыка́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наўтыка́ю |
наўтыка́ем |
| 2-я ас. |
наўтыка́еш |
наўтыка́еце |
| 3-я ас. |
наўтыка́е |
наўтыка́юць |
| Прошлы час |
| м. |
наўтыка́ў |
наўтыка́лі |
| ж. |
наўтыка́ла |
| н. |
наўтыка́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наўтыка́й |
наўтыка́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
наўтыка́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наўты́лус
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наўты́лус |
наўты́лусы |
| Р. |
наўты́луса |
наўты́лусаў |
| Д. |
наўты́лусу |
наўты́лусам |
| В. |
наўты́луса |
наўты́лусаў |
| Т. |
наўты́лусам |
наўты́лусамі |
| М. |
наўты́лусе |
наўты́лусах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
На́ўхавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
На́ўхавічы |
| Р. |
На́ўхавіч На́ўхавічаў |
| Д. |
На́ўхавічам |
| В. |
На́ўхавічы |
| Т. |
На́ўхавічамі |
| М. |
На́ўхавічах |
наўцекача́
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| наўцекача́ |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
наўцё́к
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| наўцё́к |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
наўцё́кі
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| наўцё́кі |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наўця́гваць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наўця́гваю |
наўця́гваем |
| 2-я ас. |
наўця́гваеш |
наўця́гваеце |
| 3-я ас. |
наўця́гвае |
наўця́гваюць |
| Прошлы час |
| м. |
наўця́гваў |
наўця́гвалі |
| ж. |
наўця́гвала |
| н. |
наўця́гвала |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
наўця́гваўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.