Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абгджзйклмнпрстфхцчшэ

пу́шча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пу́шча пу́шчы
Р. пу́шчы пу́шчаў
Д. пу́шчы пу́шчам
В. пу́шчу пу́шчы
Т. пу́шчай
пу́шчаю		 пу́шчамі
М. пу́шчы пу́шчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пу́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Пу́шча
Р. Пу́шчы
Д. Пу́шчы
В. Пу́шчу
Т. Пу́шчай
Пу́шчаю
М. Пу́шчы

пу́шчавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пу́шчавы пу́шчавая пу́шчавае пу́шчавыя
Р. пу́шчавага пу́шчавай
пу́шчавае		 пу́шчавага пу́шчавых
Д. пу́шчаваму пу́шчавай пу́шчаваму пу́шчавым
В. пу́шчавы (неадуш.)
пу́шчавага (адуш.)		 пу́шчавую пу́шчавае пу́шчавыя (неадуш.)
пу́шчавых (адуш.)
Т. пу́шчавым пу́шчавай
пу́шчаваю		 пу́шчавым пу́шчавымі
М. пу́шчавым пу́шчавай пу́шчавым пу́шчавых

Крыніцы: piskunou2012.

Пушчавы́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Пушчавы́я
Р. Пушчавы́х
Д. Пушчавы́м
В. Пушчавы́я
Т. Пушчавы́мі
М. Пушчавы́х

Пушчаё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Пушчаё́ва
Р. Пушчаё́ва
Д. Пушчаё́ву
В. Пушчаё́ва
Т. Пушчаё́вам
М. Пушчаё́ве

пушча́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пушча́лка пушча́лкі
Р. пушча́лкі пушча́лак
Д. пушча́лцы пушча́лкам
В. пушча́лку пушча́лкі
Т. пушча́лкай
пушча́лкаю		 пушча́лкамі
М. пушча́лцы пушча́лках

Крыніцы: piskunou2012.

пушча́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пушча́нка пушча́нкі
Р. пушча́нкі пушча́нак
Д. пушча́нцы пушча́нкам
В. пушча́нку пушча́нак
Т. пушча́нкай
пушча́нкаю		 пушча́нкамі
М. пушча́нцы пушча́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Пу́шчанка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Пу́шчанка
Р. Пу́шчанкі
Д. Пу́шчанцы
В. Пу́шчанку
Т. Пу́шчанкай
Пу́шчанкаю
М. Пу́шчанцы

пушча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пушча́нне
Р. пушча́ння
Д. пушча́нню
В. пушча́нне
Т. пушча́ннем
М. пушча́нні

Крыніцы: piskunou2012.

пу́шчанскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пу́шчанскі пу́шчанская пу́шчанскае пу́шчанскія
Р. пу́шчанскага пу́шчанскай
пу́шчанскае		 пу́шчанскага пу́шчанскіх
Д. пу́шчанскаму пу́шчанскай пу́шчанскаму пу́шчанскім
В. пу́шчанскі (неадуш.)
пу́шчанскага (адуш.)		 пу́шчанскую пу́шчанскае пу́шчанскія (неадуш.)
пу́шчанскіх (адуш.)
Т. пу́шчанскім пу́шчанскай
пу́шчанскаю		 пу́шчанскім пу́шчанскімі
М. пу́шчанскім пу́шчанскай пу́шчанскім пу́шчанскіх

Іншыя варыянты: пушча́нскі.

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.