Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

абво́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абво́дчык абво́дчыкі
Р. абво́дчыка абво́дчыкаў
Д. абво́дчыку абво́дчыкам
В. абво́дчыка абво́дчыкаў
Т. абво́дчыкам абво́дчыкамі
М. абво́дчыку абво́дчыках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

абво́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абво́з
Р. абво́зу
Д. абво́зу
В. абво́з
Т. абво́зам
М. абво́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абво́зіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абво́зіцца абво́зяцца
Прошлы час
м. абво́зіўся абво́зіліся
ж. абво́зілася
н. абво́зілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

абво́зіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абво́жу абво́зім
2-я ас. абво́зіш абво́зіце
3-я ас. абво́зіць абво́зяць
Прошлы час
м. абво́зіў абво́зілі
ж. абво́зіла
н. абво́зіла
Загадны лад
2-я ас. абво́зь абво́зьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абво́зячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абво́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абво́зка абво́зкі
Р. абво́зкі абво́зак
Д. абво́зцы абво́зкам
В. абво́зку абво́зкі
Т. абво́зкай
абво́зкаю		 абво́зкамі
М. абво́зцы абво́зках

Крыніцы: piskunou2012.

абво́йнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абво́йнік
Р. абво́йніку
Д. абво́йніку
В. абво́йнік
Т. абво́йнікам
М. абво́йніку

Крыніцы: piskunou2012.

абво́рак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абво́рак абво́ркі
Р. абво́рка абво́ркаў
Д. абво́рку абво́ркам
В. абво́рак абво́ркі
Т. абво́ркам абво́ркамі
М. абво́рку абво́рках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абво́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абво́раны абво́раная абво́ранае абво́раныя
Р. абво́ранага абво́ранай
абво́ранае		 абво́ранага абво́раных
Д. абво́ранаму абво́ранай абво́ранаму абво́раным
В. абво́раны
абво́ранага		 абво́раную абво́ранае абво́раныя
Т. абво́раным абво́ранай
абво́ранаю		 абво́раным абво́ранымі
М. абво́раным абво́ранай абво́раным абво́раных

Крыніцы: krapivabr2012.

абво́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абво́раны абво́раная абво́ранае абво́раныя
Р. абво́ранага абво́ранай
абво́ранае		 абво́ранага абво́раных
Д. абво́ранаму абво́ранай абво́ранаму абво́раным
В. абво́раны
абво́ранага		 абво́раную абво́ранае абво́раныя
Т. абво́раным абво́ранай
абво́ранаю		 абво́раным абво́ранымі
М. абво́раным абво́ранай абво́раным абво́раных

Кароткая форма: абво́рана.

Крыніцы: krapivabr2012.

абво́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абво́рванне
Р. абво́рвання
Д. абво́рванню
В. абво́рванне
Т. абво́рваннем
М. абво́рванні

Крыніцы: piskunou2012.