недаспява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
недаспява́ны |
недаспява́ная |
недаспява́нае |
недаспява́ныя |
| Р. |
недаспява́нага |
недаспява́най недаспява́нае |
недаспява́нага |
недаспява́ных |
| Д. |
недаспява́наму |
недаспява́най |
недаспява́наму |
недаспява́ным |
| В. |
недаспява́ны (неадуш.) недаспява́нага (адуш.) |
недаспява́ную |
недаспява́нае |
недаспява́ныя (неадуш.) недаспява́ных (адуш.) |
| Т. |
недаспява́ным |
недаспява́най недаспява́наю |
недаспява́ным |
недаспява́нымі |
| М. |
недаспява́ным |
недаспява́най |
недаспява́ным |
недаспява́ных |
Кароткая форма: недаспява́на.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
недаспява́ць
‘недаспяваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
недаспява́ю |
недаспява́ем |
| 2-я ас. |
недаспява́еш |
недаспява́еце |
| 3-я ас. |
недаспява́е |
недаспява́юць |
| Прошлы час |
| м. |
недаспява́ў |
недаспява́лі |
| ж. |
недаспява́ла |
| н. |
недаспява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
недаспява́й |
недаспява́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
недаспява́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
недаспява́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
недаспява́е |
недаспява́юць |
| Прошлы час |
| м. |
недаспява́ў |
недаспява́лі |
| ж. |
недаспява́ла |
| н. |
недаспява́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
недаспява́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
недасса́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
недасса́ны |
недасса́ная |
недасса́нае |
недасса́ныя |
| Р. |
недасса́нага |
недасса́най недасса́нае |
недасса́нага |
недасса́ных |
| Д. |
недасса́наму |
недасса́най |
недасса́наму |
недасса́ным |
| В. |
недасса́ны (неадуш.) недасса́нага (адуш.) |
недасса́ную |
недасса́нае |
недасса́ныя (неадуш.) недасса́ных (адуш.) |
| Т. |
недасса́ным |
недасса́най недасса́наю |
недасса́ным |
недасса́нымі |
| М. |
недасса́ным |
недасса́най |
недасса́ным |
недасса́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
недасса́ць
‘недасмактаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
недассу́ |
недассё́м |
| 2-я ас. |
недассе́ш |
недассяце́ |
| 3-я ас. |
недассе́ |
недассу́ць |
| Прошлы час |
| м. |
недасса́ў |
недасса́лі |
| ж. |
недасса́ла |
| н. |
недасса́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
недассі́ |
недассі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
недасса́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
недастасава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
недастасава́насць |
| Р. |
недастасава́насці |
| Д. |
недастасава́насці |
| В. |
недастасава́насць |
| Т. |
недастасава́насцю |
| М. |
недастасава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
недастасава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
недастасава́ны |
недастасава́ная |
недастасава́нае |
недастасава́ныя |
| Р. |
недастасава́нага |
недастасава́най недастасава́нае |
недастасава́нага |
недастасава́ных |
| Д. |
недастасава́наму |
недастасава́най |
недастасава́наму |
недастасава́ным |
| В. |
недастасава́ны (неадуш.) недастасава́нага (адуш.) |
недастасава́ную |
недастасава́нае |
недастасава́ныя (неадуш.) недастасава́ных (адуш.) |
| Т. |
недастасава́ным |
недастасава́най недастасава́наю |
недастасава́ным |
недастасава́нымі |
| М. |
недастасава́ным |
недастасава́най |
недастасава́ным |
недастасава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.