наве́даны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наве́даны |
наве́даная |
наве́данае |
наве́даныя |
| Р. |
наве́данага |
наве́данай наве́данае |
наве́данага |
наве́даных |
| Д. |
наве́данаму |
наве́данай |
наве́данаму |
наве́даным |
| В. |
наве́даны (неадуш.) наве́данага (адуш.) |
наве́даную |
наве́данае |
наве́даныя (неадуш.) наве́даных (адуш.) |
| Т. |
наве́даным |
наве́данай наве́данаю |
наве́даным |
наве́данымі |
| М. |
наве́даным |
наве́данай |
наве́даным |
наве́даных |
Кароткая форма: наве́дана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наве́дацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наве́даюся |
наве́даемся |
| 2-я ас. |
наве́даешся |
наве́даецеся |
| 3-я ас. |
наве́даецца |
наве́даюцца |
| Прошлы час |
| м. |
наве́даўся |
наве́даліся |
| ж. |
наве́далася |
| н. |
наве́далася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наве́дайся |
наве́дайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
наве́даўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наве́даць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наве́даю |
наве́даем |
| 2-я ас. |
наве́даеш |
наве́даеце |
| 3-я ас. |
наве́дае |
наве́даюць |
| Прошлы час |
| м. |
наве́даў |
наве́далі |
| ж. |
наве́дала |
| н. |
наве́дала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
наве́дай |
наве́дайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
наве́даўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наве́двальнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
наве́двальнасць |
| Р. |
наве́двальнасці |
| Д. |
наве́двальнасці |
| В. |
наве́двальнасць |
| Т. |
наве́двальнасцю |
| М. |
наве́двальнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
наве́двальнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наве́двальнік |
наве́двальнікі |
| Р. |
наве́двальніка |
наве́двальнікаў |
| Д. |
наве́двальніку |
наве́двальнікам |
| В. |
наве́двальніка |
наве́двальнікаў |
| Т. |
наве́двальнікам |
наве́двальнікамі |
| М. |
наве́двальніку |
наве́двальніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наве́двальніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наве́двальніца |
наве́двальніцы |
| Р. |
наве́двальніцы |
наве́двальніц |
| Д. |
наве́двальніцы |
наве́двальніцам |
| В. |
наве́двальніцу |
наве́двальніц |
| Т. |
наве́двальніцай наве́двальніцаю |
наве́двальніцамі |
| М. |
наве́двальніцы |
наве́двальніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наве́двальніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наве́двальніцкі |
наве́двальніцкая |
наве́двальніцкае |
наве́двальніцкія |
| Р. |
наве́двальніцкага |
наве́двальніцкай наве́двальніцкае |
наве́двальніцкага |
наве́двальніцкіх |
| Д. |
наве́двальніцкаму |
наве́двальніцкай |
наве́двальніцкаму |
наве́двальніцкім |
| В. |
наве́двальніцкі (неадуш.) наве́двальніцкага (адуш.) |
наве́двальніцкую |
наве́двальніцкае |
наве́двальніцкія (неадуш.) наве́двальніцкіх (адуш.) |
| Т. |
наве́двальніцкім |
наве́двальніцкай наве́двальніцкаю |
наве́двальніцкім |
наве́двальніцкімі |
| М. |
наве́двальніцкім |
наве́двальніцкай |
наве́двальніцкім |
наве́двальніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
наве́дванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наве́дванне |
наве́дванні |
| Р. |
наве́двання |
наве́дванняў |
| Д. |
наве́дванню |
наве́дванням |
| В. |
наве́дванне |
наве́дванні |
| Т. |
наве́дваннем |
наве́дваннямі |
| М. |
наве́дванні |
наве́дваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.