гарэ́зіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гарэ́жу |
гарэ́зім |
2-я ас. |
гарэ́зіш |
гарэ́зіце |
3-я ас. |
гарэ́зіць |
гарэ́зяць |
Прошлы час |
м. |
гарэ́зіў |
гарэ́зілі |
ж. |
гарэ́зіла |
н. |
гарэ́зіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гарэ́зь |
гарэ́зьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гарэ́зячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гарэ́зліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
гарэ́зліва |
гарэ́злівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
гарэ́злівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
гарэ́злівасць |
Р. |
гарэ́злівасці |
Д. |
гарэ́злівасці |
В. |
гарэ́злівасць |
Т. |
гарэ́злівасцю |
М. |
гарэ́злівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гарэ́злівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гарэ́злівы |
гарэ́злівая |
гарэ́злівае |
гарэ́злівыя |
Р. |
гарэ́злівага |
гарэ́злівай гарэ́злівае |
гарэ́злівага |
гарэ́злівых |
Д. |
гарэ́зліваму |
гарэ́злівай |
гарэ́зліваму |
гарэ́злівым |
В. |
гарэ́злівы (неадуш.) гарэ́злівага (адуш.) |
гарэ́злівую |
гарэ́злівае |
гарэ́злівыя (неадуш.) гарэ́злівых (адуш.) |
Т. |
гарэ́злівым |
гарэ́злівай гарэ́зліваю |
гарэ́злівым |
гарэ́злівымі |
М. |
гарэ́злівым |
гарэ́злівай |
гарэ́злівым |
гарэ́злівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Гарэ́зна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гарэ́зна |
Р. |
Гарэ́зны |
Д. |
Гарэ́зне |
В. |
Гарэ́зну |
Т. |
Гарэ́знай Гарэ́знаю |
М. |
Гарэ́зне |
гарэ́зна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
гарэ́зна |
гарэ́зней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
гарэ́знасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
гарэ́знасць |
Р. |
гарэ́знасці |
Д. |
гарэ́знасці |
В. |
гарэ́знасць |
Т. |
гарэ́знасцю |
М. |
гарэ́знасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гарэ́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гарэ́знік |
гарэ́знікі |
Р. |
гарэ́зніка |
гарэ́знікаў |
Д. |
гарэ́зніку |
гарэ́знікам |
В. |
гарэ́зніка |
гарэ́знікаў |
Т. |
гарэ́знікам |
гарэ́знікамі |
М. |
гарэ́зніку |
гарэ́зніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.