цестаро́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цестаро́бны |
цестаро́бная |
цестаро́бнае |
цестаро́бныя |
| Р. |
цестаро́бнага |
цестаро́бнай цестаро́бнае |
цестаро́бнага |
цестаро́бных |
| Д. |
цестаро́бнаму |
цестаро́бнай |
цестаро́бнаму |
цестаро́бным |
| В. |
цестаро́бны (неадуш.) цестаро́бнага (адуш.) |
цестаро́бную |
цестаро́бнае |
цестаро́бныя (неадуш.) цестаро́бных (адуш.) |
| Т. |
цестаро́бным |
цестаро́бнай цестаро́бнаю |
цестаро́бным |
цестаро́бнымі |
| М. |
цестаро́бным |
цестаро́бнай |
цестаро́бным |
цестаро́бных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
цестарэ́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цестарэ́зка |
цестарэ́зкі |
| Р. |
цестарэ́зкі |
цестарэ́зак |
| Д. |
цестарэ́зцы |
цестарэ́зкам |
| В. |
цестарэ́зку |
цестарэ́зкі |
| Т. |
цестарэ́зкай цестарэ́зкаю |
цестарэ́зкамі |
| М. |
цестарэ́зцы |
цестарэ́зках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
це́сцеў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
це́сцеў |
це́сцева |
це́сцева |
це́сцевы |
| Р. |
це́сцевага |
це́сцевай це́сцевае |
це́сцевага |
це́сцевых |
| Д. |
це́сцеваму |
це́сцевай |
це́сцеваму |
це́сцевым |
| В. |
це́сцеў (неадуш.) це́сцевага (адуш.) |
це́сцеву |
це́сцева |
це́сцевы (неадуш.) це́сцевых (адуш.) |
| Т. |
це́сцевым |
це́сцевай це́сцеваю |
це́сцевым |
це́сцевымі |
| М. |
це́сцевым |
це́сцевай |
це́сцевым |
це́сцевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
це́сцік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
це́сцік |
| Р. |
це́сціка |
| Д. |
це́сціку |
| В. |
це́сціка |
| Т. |
це́сцікам |
| М. |
це́сціку |
Крыніцы:
piskunou2012.
це́сць
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
це́сць |
це́сці цясці́ |
| Р. |
це́сця |
цясцёў |
| Д. |
це́сцю |
цясця́м |
| В. |
це́сця |
цясцёў |
| Т. |
це́сцем |
цясця́мі |
| М. |
це́сцю |
цясця́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Це́ханічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Це́ханічы |
| Р. |
Це́ханіч Це́ханічаў |
| Д. |
Це́ханічам |
| В. |
Це́ханічы |
| Т. |
Це́ханічамі |
| М. |
Це́ханічах |
Цецераве́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Цецераве́ц |
| Р. |
Цецераўца́ |
| Д. |
Цецераўцу́ |
| В. |
Цецераве́ц |
| Т. |
Цецераўцо́м |
| М. |
Цецераўцы́ |
Цецераўні́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Цецераўні́к |
| Р. |
Цецераўніка́ |
| Д. |
Цецераўніку́ |
| В. |
Цецераўні́к |
| Т. |
Цецераўніко́м |
| М. |
Цецераўніку́ |
цецеруко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цецеруко́вы |
цецеруко́вая |
цецеруко́вае |
цецеруко́вы цецеруко́выя |
| Р. |
цецеруко́вага |
цецеруко́вай цецеруко́вае |
цецеруко́вага |
цецеруко́вых |
| Д. |
цецеруко́ваму |
цецеруко́вай |
цецеруко́ваму |
цецеруко́вым |
| В. |
цецеруко́вы (неадуш.) цецеруко́вага (адуш.) |
цецеруко́вую |
цецеруко́вае |
цецеруко́вы (неадуш.) цецеруко́выя (неадуш.) цецеруко́вых (адуш.) |
| Т. |
цецеруко́вым |
цецеруко́вай цецеруко́ваю |
цецеруко́вым |
цецеруко́вымі |
| М. |
цецеруко́вым |
цецеруко́вай |
цецеруко́вым |
цецеруко́вых |
Іншыя варыянты:
цецеруко́ў.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цецеруко́выя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
цецеруко́выя |
| Р. |
цецеруко́вых |
| Д. |
цецеруко́вым |
| В. |
цецеруко́вых |
| Т. |
цецеруко́вымі |
| М. |
цецеруко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.