Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

цестаро́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цестаро́бны цестаро́бная цестаро́бнае цестаро́бныя
Р. цестаро́бнага цестаро́бнай
цестаро́бнае
цестаро́бнага цестаро́бных
Д. цестаро́бнаму цестаро́бнай цестаро́бнаму цестаро́бным
В. цестаро́бны (неадуш.)
цестаро́бнага (адуш.)
цестаро́бную цестаро́бнае цестаро́бныя (неадуш.)
цестаро́бных (адуш.)
Т. цестаро́бным цестаро́бнай
цестаро́бнаю
цестаро́бным цестаро́бнымі
М. цестаро́бным цестаро́бнай цестаро́бным цестаро́бных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

цестарэ́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цестарэ́зка цестарэ́зкі
Р. цестарэ́зкі цестарэ́зак
Д. цестарэ́зцы цестарэ́зкам
В. цестарэ́зку цестарэ́зкі
Т. цестарэ́зкай
цестарэ́зкаю
цестарэ́зкамі
М. цестарэ́зцы цестарэ́зках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

це́сцеў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. це́сцеў це́сцева це́сцева це́сцевы
Р. це́сцевага це́сцевай
це́сцевае
це́сцевага це́сцевых
Д. це́сцеваму це́сцевай це́сцеваму це́сцевым
В. це́сцеў (неадуш.)
це́сцевага (адуш.)
це́сцеву це́сцева це́сцевы (неадуш.)
це́сцевых (адуш.)
Т. це́сцевым це́сцевай
це́сцеваю
це́сцевым це́сцевымі
М. це́сцевым це́сцевай це́сцевым це́сцевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

це́сцік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. це́сцік
Р. це́сціка
Д. це́сціку
В. це́сціка
Т. це́сцікам
М. це́сціку

Крыніцы: piskunou2012.

це́сць

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. це́сць це́сці
цясці́
Р. це́сця цясцёў
Д. це́сцю цясця́м
В. це́сця цясцёў
Т. це́сцем цясця́мі
М. це́сцю цясця́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Це́ханічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Це́ханічы
Р. Це́ханіч
Це́ханічаў
Д. Це́ханічам
В. Це́ханічы
Т. Це́ханічамі
М. Це́ханічах

Цецераве́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цецераве́ц
Р. Цецераўца́
Д. Цецераўцу́
В. Цецераве́ц
Т. Цецераўцо́м
М. Цецераўцы́

Цецераўні́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цецераўні́к
Р. Цецераўніка́
Д. Цецераўніку́
В. Цецераўні́к
Т. Цецераўніко́м
М. Цецераўніку́

цецеруко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цецеруко́вы цецеруко́вая цецеруко́вае цецеруко́вы
цецеруко́выя
Р. цецеруко́вага цецеруко́вай
цецеруко́вае
цецеруко́вага цецеруко́вых
Д. цецеруко́ваму цецеруко́вай цецеруко́ваму цецеруко́вым
В. цецеруко́вы (неадуш.)
цецеруко́вага (адуш.)
цецеруко́вую цецеруко́вае цецеруко́вы (неадуш.)
цецеруко́выя (неадуш.)
цецеруко́вых (адуш.)
Т. цецеруко́вым цецеруко́вай
цецеруко́ваю
цецеруко́вым цецеруко́вымі
М. цецеруко́вым цецеруко́вай цецеруко́вым цецеруко́вых

Іншыя варыянты: цецеруко́ў.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цецеруко́выя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. цецеруко́выя
Р. цецеруко́вых
Д. цецеруко́вым
В. цецеруко́вых
Т. цецеруко́вымі
М. цецеруко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.