Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

старні́равацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. старні́руецца старні́руюцца
Прошлы час
м. старні́раваўся старні́раваліся
ж. старні́равалася
н. старні́равалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

старні́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. старні́рую старні́руем
2-я ас. старні́руеш старні́руеце
3-я ас. старні́руе старні́руюць
Прошлы час
м. старні́раваў старні́равалі
ж. старні́равала
н. старні́равала
Загадны лад
2-я ас. старні́руй старні́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час старні́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

старні́раваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. старні́рую старні́руем
2-я ас. старні́руеш старні́руеце
3-я ас. старні́руе старні́руюць
Прошлы час
м. старні́раваў старні́равалі
ж. старні́равала
н. старні́равала
Загадны лад
2-я ас. старні́руй старні́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час старні́раваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

старно́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. старно́ўка
Р. старно́ўкі
Д. старно́ўцы
В. старно́ўку
Т. старно́ўкай
старно́ўкаю
М. старно́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Старо́бін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Старо́бін
Р. Старо́біна
Д. Старо́біну
В. Старо́бін
Т. Старо́бінам
М. Старо́біне

старо́бінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старо́бінскі старо́бінская старо́бінскае старо́бінскія
Р. старо́бінскага старо́бінскай
старо́бінскае
старо́бінскага старо́бінскіх
Д. старо́бінскаму старо́бінскай старо́бінскаму старо́бінскім
В. старо́бінскі (неадуш.)
старо́бінскага (адуш.)
старо́бінскую старо́бінскае старо́бінскія (неадуш.)
старо́бінскіх (адуш.)
Т. старо́бінскім старо́бінскай
старо́бінскаю
старо́бінскім старо́бінскімі
М. старо́бінскім старо́бінскай старо́бінскім старо́бінскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

старо́е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. старо́е
Р. старо́га
Д. старо́му
В. старо́е
Т. стары́м
М. стары́м

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

старо́жа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. старо́жа
Р. старо́жы
Д. старо́жы
В. старо́жу
Т. старо́жай
старо́жаю
М. старо́жы

Крыніцы: piskunou2012.

старо́жа

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
старо́жа - -

старо́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. старо́жка старо́жкі
Р. старо́жкі старо́жак
Д. старо́жцы старо́жкам
В. старо́жку старо́жкі
Т. старо́жкай
старо́жкаю
старо́жкамі
М. старо́жцы старо́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.