старно́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. старно́ўка
Р. старно́ўкі
Д. старно́ўцы
В. старно́ўку
Т. старно́ўкай
старно́ўкаю
М. старно́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)