старо́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. старо́жка старо́жкі
Р. старо́жкі старо́жак
Д. старо́жцы старо́жкам
В. старо́жку старо́жкі
Т. старо́жкай
старо́жкаю		 старо́жкамі
М. старо́жцы старо́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)