самаразго́ртванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаразго́ртванне |
| Р. |
самаразго́ртвання |
| Д. |
самаразго́ртванню |
| В. |
самаразго́ртванне |
| Т. |
самаразго́ртваннем |
| М. |
самаразго́ртванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаразгружа́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самаразгружа́льнік |
самаразгружа́льнікі |
| Р. |
самаразгружа́льніка |
самаразгружа́льнікаў |
| Д. |
самаразгружа́льніку |
самаразгружа́льнікам |
| В. |
самаразгружа́льнік |
самаразгружа́льнікі |
| Т. |
самаразгружа́льнікам |
самаразгружа́льнікамі |
| М. |
самаразгружа́льніку |
самаразгружа́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самаразгружа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самаразгружа́льны |
самаразгружа́льная |
самаразгружа́льнае |
самаразгружа́льныя |
| Р. |
самаразгружа́льнага |
самаразгружа́льнай самаразгружа́льнае |
самаразгружа́льнага |
самаразгружа́льных |
| Д. |
самаразгружа́льнаму |
самаразгружа́льнай |
самаразгружа́льнаму |
самаразгружа́льным |
| В. |
самаразгружа́льны (неадуш.) самаразгружа́льнага (адуш.) |
самаразгружа́льную |
самаразгружа́льнае |
самаразгружа́льныя (неадуш.) самаразгружа́льных (адуш.) |
| Т. |
самаразгружа́льным |
самаразгружа́льнай самаразгружа́льнаю |
самаразгружа́льным |
самаразгружа́льнымі |
| М. |
самаразгружа́льным |
самаразгружа́льнай |
самаразгружа́льным |
самаразгружа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
самаразгру́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаразгру́зка |
| Р. |
самаразгру́зкі |
| Д. |
самаразгру́зцы |
| В. |
самаразгру́зку |
| Т. |
самаразгру́зкай самаразгру́зкаю |
| М. |
самаразгру́зцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
самаразгру́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самаразгру́зны |
самаразгру́зная |
самаразгру́знае |
самаразгру́зныя |
| Р. |
самаразгру́знага |
самаразгру́знай самаразгру́знае |
самаразгру́знага |
самаразгру́зных |
| Д. |
самаразгру́знаму |
самаразгру́знай |
самаразгру́знаму |
самаразгру́зным |
| В. |
самаразгру́зны (неадуш.) |
самаразгру́зную |
самаразгру́знае |
самаразгру́зныя (неадуш.) |
| Т. |
самаразгру́зным |
самаразгру́знай самаразгру́знаю |
самаразгру́зным |
самаразгру́знымі |
| М. |
самаразгру́зным |
самаразгру́знай |
самаразгру́зным |
самаразгру́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
самаразгру́зчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
самаразгру́зчык |
самаразгру́зчыкі |
| Р. |
самаразгру́зчыка |
самаразгру́зчыкаў |
| Д. |
самаразгру́зчыку |
самаразгру́зчыкам |
| В. |
самаразгру́зчык |
самаразгру́зчыкі |
| Т. |
самаразгру́зчыкам |
самаразгру́зчыкамі |
| М. |
самаразгру́зчыку |
самаразгру́зчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
самаразлі́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
самаразлі́к |
| Р. |
самаразлі́ку |
| Д. |
самаразлі́ку |
| В. |
самаразлі́к |
| Т. |
самаразлі́кам |
| М. |
самаразлі́ку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.