нез’яснё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нез’яснё́ны |
нез’яснё́ная |
нез’яснё́нае |
нез’яснё́ныя |
Р. |
нез’яснё́нага |
нез’яснё́най нез’яснё́нае |
нез’яснё́нага |
нез’яснё́ных |
Д. |
нез’яснё́наму |
нез’яснё́най |
нез’яснё́наму |
нез’яснё́ным |
В. |
нез’яснё́ны (неадуш.) нез’яснё́нага (адуш.) |
нез’яснё́ную |
нез’яснё́нае |
нез’яснё́ныя (неадуш.) нез’яснё́ных (адуш.) |
Т. |
нез’яснё́ным |
нез’яснё́най нез’яснё́наю |
нез’яснё́ным |
нез’яснё́нымі |
М. |
нез’яснё́ным |
нез’яснё́най |
нез’яснё́ным |
нез’яснё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нез’ясня́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
нез’ясня́льнасць |
Р. |
нез’ясня́льнасці |
Д. |
нез’ясня́льнасці |
В. |
нез’ясня́льнасць |
Т. |
нез’ясня́льнасцю |
М. |
нез’ясня́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
нез’яўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
нез’яўле́нне |
Р. |
нез’яўле́ння |
Д. |
нез’яўле́нню |
В. |
нез’яўле́нне |
Т. |
нез’яўле́ннем |
М. |
нез’яўле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.