Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

неапазіцы́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
неапазіцы́йна	-	-

неапазіцы́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неапазіцы́йны	неапазіцы́йная	неапазіцы́йнае	неапазіцы́йныя
Р.	неапазіцы́йнага	неапазіцы́йнай неапазіцы́йнае	неапазіцы́йнага	неапазіцы́йных
Д.	неапазіцы́йнаму	неапазіцы́йнай	неапазіцы́йнаму	неапазіцы́йным
В.	неапазіцы́йны (неадуш.) неапазіцы́йнага (адуш.)	неапазіцы́йную	неапазіцы́йнае	неапазіцы́йныя (неадуш.) неапазіцы́йных (адуш.)
Т.	неапазіцы́йным	неапазіцы́йнай неапазіцы́йнаю	неапазіцы́йным	неапазіцы́йнымі
М.	неапазіцы́йным	неапазіцы́йнай	неапазіцы́йным	неапазіцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

неапазна́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неапазна́ны	неапазна́ная	неапазна́нае	неапазна́ныя
Р.	неапазна́нага	неапазна́най неапазна́нае	неапазна́нага	неапазна́ных
Д.	неапазна́наму	неапазна́най	неапазна́наму	неапазна́ным
В.	неапазна́ны (неадуш.) неапазна́нага (адуш.)	неапазна́ную	неапазна́нае	неапазна́ныя (неадуш.) неапазна́ных (адуш.)
Т.	неапазна́ным	неапазна́най неапазна́наю	неапазна́ным	неапазна́нымі
М.	неапазна́ным	неапазна́най	неапазна́ным	неапазна́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

неапазна́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неапазна́ны	неапазна́ная	неапазна́нае	неапазна́ныя
Р.	неапазна́нага	неапазна́най неапазна́нае	неапазна́нага	неапазна́ных
Д.	неапазна́наму	неапазна́най	неапазна́наму	неапазна́ным
В.	неапазна́ны (неадуш.) неапазна́нага (адуш.)	неапазна́ную	неапазна́нае	неапазна́ныя (неадуш.) неапазна́ных (адуш.)
Т.	неапазна́ным	неапазна́най неапазна́наю	неапазна́ным	неапазна́нымі
М.	неапазна́ным	неапазна́най	неапазна́ным	неапазна́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

неапа́лены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неапа́лены	неапа́леная	неапа́ленае	неапа́леныя
Р.	неапа́ленага	неапа́ленай неапа́ленае	неапа́ленага	неапа́леных
Д.	неапа́ленаму	неапа́ленай	неапа́ленаму	неапа́леным
В.	неапа́лены (неадуш.) неапа́ленага (адуш.)	неапа́леную	неапа́ленае	неапа́леныя (неадуш.) неапа́леных (адуш.)
Т.	неапа́леным	неапа́ленай неапа́ленаю	неапа́леным	неапа́ленымі
М.	неапа́леным	неапа́ленай	неапа́леным	неапа́леных

Крыніцы: piskunou2012.

неапа́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неапа́лены	неапа́леная	неапа́ленае	неапа́леныя
Р.	неапа́ленага	неапа́ленай неапа́ленае	неапа́ленага	неапа́леных
Д.	неапа́ленаму	неапа́ленай	неапа́ленаму	неапа́леным
В.	неапа́лены (неадуш.) неапа́ленага (адуш.)	неапа́леную	неапа́ленае	неапа́леныя (неадуш.) неапа́леных (адуш.)
Т.	неапа́леным	неапа́ленай неапа́ленаю	неапа́леным	неапа́ленымі
М.	неапа́леным	неапа́ленай	неапа́леным	неапа́леных

Крыніцы: piskunou2012.

неапаліта́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008.

неапаліта́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	неапаліта́нка	неапаліта́нкі
Р.	неапаліта́нкі	неапаліта́нак
Д.	неапаліта́нцы	неапаліта́нкам
В.	неапаліта́нку	неапаліта́нак
Т.	неапаліта́нкай неапаліта́нкаю	неапаліта́нкамі
М.	неапаліта́нцы	неапаліта́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

неапаліта́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неапаліта́нскі	неапаліта́нская	неапаліта́нскае	неапаліта́нскія
Р.	неапаліта́нскага	неапаліта́нскай неапаліта́нскае	неапаліта́нскага	неапаліта́нскіх
Д.	неапаліта́нскаму	неапаліта́нскай	неапаліта́нскаму	неапаліта́нскім
В.	неапаліта́нскі (неадуш.) неапаліта́нскага (адуш.)	неапаліта́нскую	неапаліта́нскае	неапаліта́нскія (неадуш.) неапаліта́нскіх (адуш.)
Т.	неапаліта́нскім	неапаліта́нскай неапаліта́нскаю	неапаліта́нскім	неапаліта́нскімі
М.	неапаліта́нскім	неапаліта́нскай	неапаліта́нскім	неапаліта́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Неа́паль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Verbum