Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

анкалі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. анкалі́т анкалі́ты
Р. анкалі́ту анкалі́таў
Д. анкалі́ту анкалі́там
В. анкалі́т анкалі́ты
Т. анкалі́там анкалі́тамі
М. анкалі́це анкалі́тах

Крыніцы: piskunou2012.

анкало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. анкало́гія
Р. анкало́гіі
Д. анкало́гіі
В. анкало́гію
Т. анкало́гіяй
анкало́гіяю
М. анкало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Анкара́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Анкара́
Р. Анкары́
Д. Анкары́
В. Анкару́
Т. Анкаро́й
Анкаро́ю
М. Анкары́

анка́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. анка́рскі анка́рская анка́рскае анка́рскія
Р. анка́рскага анка́рскай
анка́рскае
анка́рскага анка́рскіх
Д. анка́рскаму анка́рскай анка́рскаму анка́рскім
В. анка́рскі (неадуш.)
анка́рскага (адуш.)
анка́рскую анка́рскае анка́рскія (неадуш.)
анка́рскіх (адуш.)
Т. анка́рскім анка́рскай
анка́рскаю
анка́рскім анка́рскімі
М. анка́рскім анка́рскай анка́рскім анка́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

анкаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. анкаты́чны анкаты́чная анкаты́чнае анкаты́чныя
Р. анкаты́чнага анкаты́чнай
анкаты́чнае
анкаты́чнага анкаты́чных
Д. анкаты́чнаму анкаты́чнай анкаты́чнаму анкаты́чным
В. анкаты́чны (неадуш.)
анкаты́чнага (адуш.)
анкаты́чную анкаты́чнае анкаты́чныя (неадуш.)
анкаты́чных (адуш.)
Т. анкаты́чным анкаты́чнай
анкаты́чнаю
анкаты́чным анкаты́чнымі
М. анкаты́чным анкаты́чнай анкаты́чным анкаты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

анкахво́ры

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. анкахво́ры анкахво́рая анкахво́рае анкахво́рыя
Р. анкахво́рага анкахво́рай
анкахво́рае
анкахво́рага анкахво́рых
Д. анкахво́раму анкахво́рай анкахво́раму анкахво́рым
В. анкахво́ры (неадуш.)
анкахво́рага (адуш.)
анкахво́рую анкахво́рае анкахво́рыя (неадуш.)
анкахво́рых (адуш.)
Т. анкахво́рым анкахво́рай
анкахво́раю
анкахво́рым анкахво́рымі
М. анкахво́рым анкахво́рай анкахво́рым анкахво́рых

Крыніцы: piskunou2012.

а́нкер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. а́нкер а́нкеры
Р. а́нкера а́нкераў
Д. а́нкеру а́нкерам
В. а́нкер а́нкеры
Т. а́нкерам а́нкерамі
М. а́нкеры а́нкерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

анкерава́ць

‘замацаваць (замацоўваць) канструкцыю пэўным чынам’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. анкеру́ю анкеру́ем
2-я ас. анкеру́еш анкеру́еце
3-я ас. анкеру́е анкеру́юць
Прошлы час
м. анкерава́ў анкерава́лі
ж. анкерава́ла
н. анкерава́ла
Загадны лад
2-я ас. анкеру́й анкеру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час анкеру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

анкерава́ць

‘замацаваць (замацоўваць) канструкцыю пэўным чынам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. анкеру́ю анкеру́ем
2-я ас. анкеру́еш анкеру́еце
3-я ас. анкеру́е анкеру́юць
Прошлы час
м. анкерава́ў анкерава́лі
ж. анкерава́ла
н. анкерава́ла
Загадны лад
2-я ас. анкеру́й анкеру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час анкерава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

а́нкерны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́нкерны а́нкерная а́нкернае а́нкерныя
Р. а́нкернага а́нкернай
а́нкернае
а́нкернага а́нкерных
Д. а́нкернаму а́нкернай а́нкернаму а́нкерным
В. а́нкерны (неадуш.)
а́нкернага (адуш.)
а́нкерную а́нкернае а́нкерныя (неадуш.)
а́нкерных (адуш.)
Т. а́нкерным а́нкернай
а́нкернаю
а́нкерным а́нкернымі
М. а́нкерным а́нкернай а́нкерным а́нкерных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.