Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

абвінава́чаны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

	адз.		мн.
	м.	ж.	-
Н.	абвінава́чаны	абвінава́чаная	абвінава́чаныя
Р.	абвінава́чанага	абвінава́чанай	абвінава́чаных
Д.	абвінава́чанаму	абвінава́чанай	абвінава́чаным
В.	абвінава́чанага	абвінава́чаную	абвінава́чаных
Т.	абвінава́чаным	абвінава́чанай абвінава́чанаю	абвінава́чанымі
М.	абвінава́чаным	абвінава́чанай	абвінава́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абвінава́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абвінава́чаны	абвінава́чаная	абвінава́чанае	абвінава́чаныя
Р.	абвінава́чанага	абвінава́чанай абвінава́чанае	абвінава́чанага	абвінава́чаных
Д.	абвінава́чанаму	абвінава́чанай	абвінава́чанаму	абвінава́чаным
В.	абвінава́чаны (неадуш.) абвінава́чанага (адуш.)	абвінава́чаную	абвінава́чанае	абвінава́чаныя (неадуш.) абвінава́чаных (адуш.)
Т.	абвінава́чаным	абвінава́чанай абвінава́чанаю	абвінава́чаным	абвінава́чанымі
М.	абвінава́чаным	абвінава́чанай	абвінава́чаным	абвінава́чаных

Кароткая форма: абвінава́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абвінава́чвальны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абвінава́чвальны	абвінава́чвальная	абвінава́чвальнае	абвінава́чвальныя
Р.	абвінава́чвальнага	абвінава́чвальнай абвінава́чвальнае	абвінава́чвальнага	абвінава́чвальных
Д.	абвінава́чвальнаму	абвінава́чвальнай	абвінава́чвальнаму	абвінава́чвальным
В.	абвінава́чвальны (неадуш.) абвінава́чвальнага (адуш.)	абвінава́чвальную	абвінава́чвальнае	абвінава́чвальныя (неадуш.) абвінава́чвальных (адуш.)
Т.	абвінава́чвальным	абвінава́чвальнай абвінава́чвальнаю	абвінава́чвальным	абвінава́чвальнымі
М.	абвінава́чвальным	абвінава́чвальнай	абвінава́чвальным	абвінава́чвальных

Крыніцы: piskunou2012.

абвінава́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	абвінава́чванне	абвінава́чванні
Р.	абвінава́чвання	абвінава́чванняў
Д.	абвінава́чванню	абвінава́чванням
В.	абвінава́чванне	абвінава́чванні
Т.	абвінава́чваннем	абвінава́чваннямі
М.	абвінава́чванні	абвінава́чваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абвінава́чваны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абвінава́чваны	абвінава́чваная	абвінава́чванае	абвінава́чваныя
Р.	абвінава́чванага	абвінава́чванай абвінава́чванае	абвінава́чванага	абвінава́чваных
Д.	абвінава́чванаму	абвінава́чванай	абвінава́чванаму	абвінава́чваным
В.	абвінава́чваны (неадуш.) абвінава́чванага (адуш.)	абвінава́чваную	абвінава́чванае	абвінава́чваныя (неадуш.) абвінава́чваных (адуш.)
Т.	абвінава́чваным	абвінава́чванай абвінава́чванаю	абвінава́чваным	абвінава́чванымі
М.	абвінава́чваным	абвінава́чванай	абвінава́чваным	абвінава́чваных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

абвінава́чваны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

	адз.		мн.
	м.	ж.	-
Н.	абвінава́чваны	абвінава́чваная	абвінава́чваныя
Р.	абвінава́чванага	абвінава́чванай	абвінава́чваных
Д.	абвінава́чванаму	абвінава́чванай	абвінава́чваным
В.	абвінава́чванага	абвінава́чваную	абвінава́чваных
Т.	абвінава́чваным	абвінава́чванай абвінава́чванаю	абвінава́чванымі
М.	абвінава́чваным	абвінава́чванай	абвінава́чваных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абвінава́чваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	абвінава́чваны	абвінава́чваная	абвінава́чванае	абвінава́чваныя
Р.	абвінава́чванага	абвінава́чванай абвінава́чванае	абвінава́чванага	абвінава́чваных
Д.	абвінава́чванаму	абвінава́чванай	абвінава́чванаму	абвінава́чваным
В.	абвінава́чваны (неадуш.) абвінава́чванага (адуш.)	абвінава́чваную	абвінава́чванае	абвінава́чваныя (неадуш.) абвінава́чваных (адуш.)
Т.	абвінава́чваным	абвінава́чванай абвінава́чванаю	абвінава́чваным	абвінава́чванымі
М.	абвінава́чваным	абвінава́чванай	абвінава́чваным	абвінава́чваных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

абвінава́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	абвінава́чваюся	абвінава́чваемся
2-я ас.	абвінава́чваешся	абвінава́чваецеся
3-я ас.	абвінава́чваецца	абвінава́чваюцца
Прошлы час
м.	абвінава́чваўся	абвінава́чваліся
ж.	абвінава́чвалася
н.	абвінава́чвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абвінава́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	абвінава́чваю	абвінава́чваем
2-я ас.	абвінава́чваеш	абвінава́чваеце
3-я ас.	абвінава́чвае	абвінава́чваюць
Прошлы час
м.	абвінава́чваў	абвінава́чвалі
ж.	абвінава́чвала
н.	абвінава́чвала
Загадны лад
2-я ас.	абвінава́чвай	абвінава́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	абвінава́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абвіна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	абвіна́нне
Р.	абвіна́ння
Д.	абвіна́нню
В.	абвіна́нне
Т.	абвіна́ннем
М.	абвіна́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)