Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
абвгдійклмнпрстўфхцш

шаргатну́ць

‘аднакратны дзеяслоў да шаргацець - шапацець, шамацець, шумець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шаргатну́ шаргатнё́м
2-я ас. шаргатне́ш шаргатняце́
3-я ас. шаргатне́ шаргатну́ць
Прошлы час
м. шаргатну́ў шаргатну́лі
ж. шаргатну́ла
н. шаргатну́ла
Загадны лад
2-я ас. шаргатні́ шаргатні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шаргатну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

шаргаце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шаргаце́нне
Р. шаргаце́ння
Д. шаргаце́нню
В. шаргаце́нне
Т. шаргаце́ннем
М. шаргаце́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шаргаце́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шаргачу́ шаргаці́м
2-я ас. шаргаці́ш шаргаціце́
3-я ас. шаргаці́ць шаргаця́ць
Прошлы час
м. шаргаце́ў шаргаце́лі
ж. шаргаце́ла
н. шаргаце́ла
Загадны лад
2-я ас. шаргаці́ шаргаці́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ша́ргаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ша́ргаю ша́ргаем
2-я ас. ша́ргаеш ша́ргаеце
3-я ас. ша́ргае ша́ргаюць
Прошлы час
м. ша́ргаў ша́ргалі
ж. ша́ргала
н. ша́ргала
Загадны лад
2-я ас. ша́ргай ша́ргайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ша́ргаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шарго́ткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шарго́ткі шарго́ткая шарго́ткае шарго́ткія
Р. шарго́ткага шарго́ткай
шарго́ткае		 шарго́ткага шарго́ткіх
Д. шарго́ткаму шарго́ткай шарго́ткаму шарго́ткім
В. шарго́ткі (неадуш.)
шарго́ткага (адуш.)		 шарго́ткую шарго́ткае шарго́ткія (неадуш.)
шарго́ткіх (адуш.)
Т. шарго́ткім шарго́ткай
шарго́ткаю		 шарго́ткім шарго́ткімі
М. шарго́ткім шарго́ткай шарго́ткім шарго́ткіх

Крыніцы: piskunou2012.

ша́рж

‘малюнак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ша́рж ша́ржы
Р. ша́ржа ша́ржаў
Д. ша́ржу ша́ржам
В. ша́рж ша́ржы
Т. ша́ржам ша́ржамі
М. ша́ржы ша́ржах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ша́рж

‘манера’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ша́рж
Р. ша́ржу
Д. ша́ржу
В. ша́рж
Т. ша́ржам
М. ша́ржы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шаржава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
шаржава́на - -

шаржава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шаржава́нне
Р. шаржава́ння
Д. шаржава́нню
В. шаржава́нне
Т. шаржава́ннем
М. шаржава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

шаржава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаржава́ны шаржава́ная шаржава́нае шаржава́ныя
Р. шаржава́нага шаржава́най
шаржава́нае		 шаржава́нага шаржава́ных
Д. шаржава́наму шаржава́най шаржава́наму шаржава́ным
В. шаржава́ны (неадуш.)
шаржава́нага (адуш.)		 шаржава́ную шаржава́нае шаржава́ныя (неадуш.)
шаржава́ных (адуш.)
Т. шаржава́ным шаржава́най
шаржава́наю		 шаржава́ным шаржава́нымі
М. шаржава́ным шаржава́най шаржава́ным шаржава́ных

Крыніцы: piskunou2012.