цюме́нскі
прыметнік, адносны
| цюме́нскі | цюме́нская | цюме́нскае | цюме́нскія | |
| цюме́нскага | цюме́нскай цюме́нскае |
цюме́нскага | цюме́нскіх | |
| цюме́нскаму | цюме́нскай | цюме́нскаму | цюме́нскім | |
| цюме́нскі ( цюме́нскага ( |
цюме́нскую | цюме́нскае | цюме́нскія ( цюме́нскіх ( |
|
| цюме́нскім | цюме́нскай цюме́нскаю |
цюме́нскім | цюме́нскімі | |
| цюме́нскім | цюме́нскай | цюме́нскім | цюме́нскіх | |
Крыніцы:
Цюме́нь
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| Цюме́нь | |
| Цюме́ні | |
| Цюме́ні | |
| Цюме́нь | |
| Цюме́нню | |
| Цюме́ні |
цю́мканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| цю́мканне | |
| цю́мкання | |
| цю́мканню | |
| цю́мканне | |
| цю́мканнем | |
| цю́мканні |
Крыніцы:
цю́мкаць
‘свістаць (пра кулю і інш.)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| цю́мкае | цю́мкаюць | |
| Прошлы час | ||
| цю́мкаў | цю́мкалі | |
| цю́мкала | ||
| цю́мкала | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| цю́мкаючы | ||
Крыніцы:
цю́мкнуць
‘свіснуць (пра кулю і інш.)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| цю́мкне | цю́мкнуць | |
| Прошлы час | ||
| цю́мкнуў | цю́мкнулі | |
| цю́мкнула | ||
| цю́мкнула | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| цю́мкнуўшы | ||
Крыніцы:
цю́нер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| цю́нер | цю́неры | |
| цю́нера | цю́нераў | |
| цю́неру | цю́нерам | |
| цю́нер | цю́неры | |
| цю́нерам | цю́нерамі | |
| цю́неры | цю́нерах |
Крыніцы:
цю́нінг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| цю́нінг | |
| цю́нінгу | |
| цю́нінгу | |
| цю́нінг | |
| цю́нінгам | |
| цю́нінгу |
Крыніцы:
цюпа́га
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| цюпа́га | цюпа́гі | |
| цюпа́гі | цюпа́г | |
| цюпа́зе | цюпа́гам | |
| цюпа́гу | цюпа́гі | |
| цюпа́гай цюпа́гаю |
цюпа́гамі | |
| цюпа́зе | цюпа́гах |
Крыніцы:
цю́панне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| цю́панне | |
| цю́пання | |
| цю́панню | |
| цю́панне | |
| цю́паннем | |
| цю́панні |
Крыніцы:
цю́пацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| цю́паюся | цю́паемся | |
| цю́паешся | цю́паецеся | |
| цю́паецца | цю́паюцца | |
| Прошлы час | ||
| цю́паўся | цю́паліся | |
| цю́палася | ||
| цю́палася | ||
| Загадны лад | ||
| цю́пайся | цю́пайцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| цю́паючыся | ||
Крыніцы: